I
İnsanı umursamaz yapan karakter yapıları değildir, her şeyi koşullar şekillendirir. Hiç kimse durduk yere kendi kabuğuna çekilmez, bunu tetikleyen bir neden mutlaka vardır. Hafif bir rüzgâra bile kaygı duyan insanlar dayanma gücü aşıldığında fırtınalara gülümsemeye başlar. Zamanın şakası yoktur, vaktinde gerçekleşmeyen her şey insanı umursamaz yapabilir.
-Nasılsın diye sordu karşıdaki
Çok da merak etmiyordu zaten
Biliyordu ne cevap vereceğini
Hep böyle olurdu çünkü
-İyiyim dedi sadece
Bir grup bilim adamını bir araya getirirseniz,
Hayatınızı kolaylaştıracak icatlar yaparlar.
Bir grup şairi bir araya getirirseniz,
Binlerce sene unutulmayacak şiirler yazarlar.
Bir grup aşçıyı bir araya getirirseniz,
Parmaklarınızı yiyeceğiniz yemekler yaparlar.
Çiçekler henüz yaprak dökmedi
Kuşlar yine denizin üstünde uçuyor
Gökyüzü umut edecek kadar mavi
Önümüz yaz, haftaya bayram
Ve biz çocuklar gibi
Açarız kollarımızı
Birkaç yaprak daha düştü ağaçtan
Birleşelim sevgilim bahara az vakit kaldı
Sanma ki bu kırgınlık hep sürüp gidecek
Bekleşelim sevgilim dağlar yine çiçeklerindir
Bin yıldır bekliyordum seni
Hep orada mıydın?
Farkında mı yaşadığın şehir
bal köpüğü gözlerinin
farkında olmasın
Gir saklan yüreğime en iyisi,
Ne zaman ki içimde bir rüzgâr esip çiçeklerimi alıp götürse,
Bu da gelir geçer dediğim şeylerin
masum olmadığını anladım
İstemesem bile kabullenmek zorunda kalmam
ne kadar acı verici
Dökülmesi gereken binlerce kelime varken
İyi değilim, kötü de değilim.
Bir karmaşıklık var içimde ama sebebini çözemedim.
Hali hazırda biraz yorgunum.
Her defasında da mevsimlere suçu atmak istemiyorum.
Sanki bir şeyler bana fazlasıyla ağır geliyor.
Bilmiyorum belki de sadece sessizlik arıyorum.
Kalıyor bir şekilde içimde
Unutmuş numarası da yapamıyorum
Hatırlamak gibi bir huyum var benim
Ki bundan da hiç rahatsız değilim
Bana yaşadıklarımı anımsatıyor
Tamam, belki bazen üzebiliyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!