Seni sevmek bu devirde
devrim yapar gibi
Seni sevmek bu vatandaşın
memleket meselesi
Çünkü sen dünyanın
en güzel caddesi
Neden sığdırırlar,
Avuç içi kadar yüreğe
Kocaman kocaman bulutları
Ve neden biri de çıkıp demiyor
Etmeyin efendiler,
Yürek unutmaz yağmurları.
Yıldız ol, ümit serpiştir hayallerime
İhtiyacım var dünya tuhaf bir yer
Aydınlık et gecelerimi bir gülüşün yeterli
Öp ki beni dudaklarımdan yarına kıyamet kopacakmış gibi
Fısılda kulaklarıma
Duysun yüreğim bir şarkının en can alıcı ritmini
Çok okusam
Okusam da astronot olsam
Çocukları, kadınları, yufka yürekli erkekleri
Ağaçları, hayvanları, yarım kalan yürekleri
Ümitleri, neşeyi, güzel olan her şeyi yanıma alsam
Güneşli bir günde uzaya doğru fırlatılsam
Bir zorbanın ayağının altında
Ölüp gitti Floyd diye biri
Doğarken ten rengini seçemediği için
O kadar da uzakta olamazsın
Gözlerimi kapattığımda bile görüyorum seni
Bir şarkı oluyorsun bazen, defalarca dinlediğim
Gecenin birkaçı, uykularımı böldüğüm
Mum ışığı kitabım
Otuz beşinci sayfam
Asırlık selvi ağaçlarının altına saklanmış
Çevresi titreyen lambalarla donatılmış
Koşup atlayacak kadar denize yakın
Eski, ahşap ve tıngırdayan tabureleriyle ünlü
Osman abinin çay bahçesine gidebiliriz
Mevsimlerden, gazete sayfalarından
Uslanmaz yüreğim
Tekrar eden aldanışlarım oldu
Kimseyi rahatsız etmek istemedim
Sessizce yükselen yakarışlarım oldu
Görmediler, duymadılar, bilmediler
Ancak benim aynı yerden defalarca yıkılmışlığım oldu
Neyin var diye sordular
Hiç dedim onlara
Başka da bir şey sormadılar
Sustular ve gittiler
Oysa hiç demek çok demekti
Epey demekti fazla demekti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!