Gündüzleri
Mutluluk maskesinin ardına sakladığım,
Kimsenin bilmediği
Bir yüzüm daha vardır benim,
Acıların derin yarıklar oluşturduğu,
Hüznün şekil verdiği,
Gece bu saat oldu
Gözümde uykudan eser yok.
Önümde kağıtlar, elimde kalem…
Yazıyorum, yazıyorum
Olmuyor, baştan bir daha
Bir daha, bir daha yazıyorum.
Her defasında ölürüm
Seni tanıdığım o şehirde.
Her defasında
Hançerini saplar yüreğime,
Yürüdüğümüz yollar.
Her defasında ölürüm o şehirde.
Şu hasta halimle
Azrail’in bile almaya kıyamadığı canımı,
Bir hoşçakalı bile
Çok gördüğün o gün aldın benden.
Ama olsun…
Ben,
Bir sonbahar günü sevdim seni,
Yüzünden süzülen,
Yağmur damlalarının parıltısı içinde…
Aşık oldum sana,
Sarı bir sonbahar gününde,
o güzel yüzüne,
Ağaçların sararmış, dökülen yapraklarına inat,
Yüreğim yeniden filizlendi sanki,
O sevgi dolu, sımsıcak hislerinde,
Bir sonbahar günüydü,
Aşık oldum sana,
Yüreğimin bilinmezliğe doğru gittiği,
O karanlık akşamda,
Aydınlığa çıkardı sevgin beni,
O sarı sonbaharda...
Sensizlik öyle beter bir şey ki;
Küf kokması gibi bütün gül bahçelerinin
Güneşin üşütmesi sanki
Ya da gülerken ağlamak
Yaşarken ölmek gibi
Sensizlik öyle beter bir şey ki;
Yüreğim sensizlikle tanıştı dün
Sensiz geçirdiğim günlerin ilki bugün
Odamda hala papatya kokusu var
Hani senin en çok sevdiğin çiçek
Doyamadım seni içime çekmeye
Kokladığım çiçeklerde bile sen varsın
Birgün gideceğim buralardan
Ardıma bile bakmadan
Gideceğim sessizce,kimse duymadan
Anılarımı,hayatımı
Herşeyi bırakıp gideceğim
Gidecegim bir sonbahar günü buralardan
Seviyorum seni.
Kimselere söyleyemeden,
Sadece uzaktan bakarak,
Kendi içimde yaşayarak aşkımı,
Sessizce seviyorum seni…
Bazen, dikilip karşına;
Saat yine gece yarısı...
Masada bir bardak,
Buzlu su, biraz da meze.
Yalnızlık yine bende,
Ben, yine sendeyim bu gece.
Sağ köşede gülüşlerin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!