Muradından Kaçmış Derviş

bahtsız bir derviş yollara düşmüş
bulamadığı devayı başkasını ararken düşürmüş
illa ki şem demiş
ışığından ayrı düşmüş

şimdi bir derviş dolanır durur göğün kanadında
uçamaz hiçbir yere dar gelir ona Ankara
bu şehri pek sevmezdi ama
rüzgar esince kokusu gelirdi ona

yeryüzü ne bizi aldı yanına
ne de gök doyurdu onun karnını kibarca
bir derviş kaybolmuş, aşkı kurutulmuş.
susmuş derviş, sustuğu yerde unutulmuş.

bahar gelir çiçekler açar filizinden
derviş görür yüreği kanar yeniden
bahar ki ne bahardır
der ki derviş : ''sensiz güneş bile üşür.''