1974 doğumluyum aslen tarsusluyum...evliyim...akademisyenim...şiirle çocukluğumdan beri uğraşıyorum...ancak bu aralar bilimsel çalışmalara yoğunlaştığım için şiirden biraz uzak kaldım...ancak okumak, yazmak benim yaşam biçimim...
Yaşamak korkutuyor
Ölmek kadar
Gülmek korkutuyor
Ağlamak kadar
Ne sevginin adı var
Ne huzurun tadı benliğimde
Çok zordur ayrılık akşamları
Güneş bir ayrı hüzünle batar
Sokaklar çaresizlik kokar
Eller bir türlü ayrılmak istemez
Fakat zaman ayırır onları
Bir tütün gibi yanar
Uykusuzluk gemisi
Geceleyin gelip de
Pembe düşlerin rıhtımına dayanınca...
Martı misali uçar gider uykularım
Bir gariplik dalına konar...
Ya da yanlızlığın gözyaşlarında süzülür...
Her akşam olduğu gibi
Bu akşam da resmini seyrettim
Zindan karası gözlerinin
Yüreğimdeki karanlığını bana sor
Baktım…baktım…baktım…
Gözlerin yüreğim oldu
Her akşam olduğu gibi
Bu akşam da resmini seyrettim
Zindan karası gözlerinin
Yüreğimdeki karanlığını bana sor
Baktım, baktım, baktım...
Gözlerin yüreğim oldu
Annemsiz ikinci anneler günü...ne tuhaf...sanki annem gitti dünyadan da bütün anneler gitti ve anneler günü diye bir şey kalmadı...8 mayıs pazar gününün anneler günü olduğunu duyunca reklamlardan, hatırlıyorum...
dünyaya gözlerimi açtığmda ilk gördüğüm o şefkat perisi beni kucağında dünya ile tanıştırdığı gibi sanki gözlerimi sonsuz dünyaya açarken de beni orda karşılamak için gitti diyorum...ama keşke birlikte uçabilseydim onunla sonsuzluğa...ben onsuz nasıl giderim...o yolculukta kim bana rehberlik edecek kim beni kanatlarının altında koruyacak şimdi...ellerini tuttuğumda bedenim sanki tekrar yaşam enerjisiyle dolardı...annem enerjim bitti...boğuluyorum...beni de al yanına...her yerde her şeyde yokluğun yankılanıyor...çok özledim...hadi aç kollarını ve sımsıkı sar beni...
Sen ki ey Çanakkale
Osmanlıdan kalan son lale
Kazıdılar dedelerim seni kılıçlarıyla tarihe
Kazdırmadılar kökünü namahreme
Sen ki ey Çanakkale
Ölüm soluyan ecnebinin umutlarını
Yine kasvetli bir sabahta
Oturmuşum hüzün çağırıyorum
Öyle odaklanmışım ki
'eyy hüzüüün gelince üç kez tıklaaa'
Ama tık yok!
Ey hüzüüün....
Orada çok uzaklarda
Fakat çok uzaklarda
Belki de Kaf dağında
Sevgiler yaşanırmış
Oradaki insanlar
Ölümsüzmüş
Acı;
Ellerin boş,
Geri dönmektir
Umut adını verdiğin yoldan
Hıçkırıklara boğularak
Ağlamaktır…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!