Münir Üsküdar Şiirleri - Şair Münir Üsküdar

Canları olmalı insanın akıllı
Düşünmediklerini düşünebilen
Hayatı çok iyi ezberlemiş
Sana ne diyeceğini bilen
Gülünce delicesine gülen

Beyaz kahve kakao özü
Çiftler onla yapar sözü
Onu tadan dost düşman
Bir kez tattığına pişman
Her çeşidin vardır seveni

Fırtınadan dal kalmadı ağaçta
Konamıyor artık kuşlar
Meyvesizde çekilmiyor hiç nazı
Havada savrulan kükürt kokusu
Sıvaşıyor yakıyor boğazı

Gün mü başladı Güneş mi doğdu
Bahar mıydı gelen
Göğsümden girip yüreğimden çıkan
Meltem mi esen
Gözlerim karardı kolum uyuştu
Gece mi oldu ay mı doğdu

Biraz erken geldik
Biz yağmur ve nehir
Korkmayın çok usluyuz
Etmeyiz hayatı zehir
Ara sıra çiş eder
Bazen de kusarız

Dalgalar dostumdur
Fırtınalar kardeşim
Denizcidir benim adım
Yoktur başka bir eşim
Yıldırımlar kasırgalar

Bir kalemde silelim
Geçen acı dünleri
Işık saçsın gözümüz
Görsün güzel günleri

Geçmişi dert etmeyelim
Zamana bıraktıklarımız
Zaman içinde eridi gitti çoktan
Bak bizi bekliyor gelecek
Kırmayalım birbirimizi hiç yoktan..

Bölük pörçük rüyalar gördüm bu gece
Elinde baston kamburlaşmış sırtla
Kapkara buruş buruş yüzle
Karşıma çıkıverdi dünya
Hayrola bu ne hal dedim

Seven gönüllerin şahidi
Resmiyetin son sözü oldun
Hazmedemedin bulunduğun yeri
Damla damla akıp
Beyaz sayfalara