Münevver Şenol Şiirleri - Şair Münevver ...

Bu gün derinden bir OFFF çektim
Bir zamanlar sevgi ve aşk şiirleri yazardım
Şimdi yazmak istesemde içimden gelmiyor
Demekki herşey gönül hoşluğuyla oluyor
Evime aldığım erzağı bile tüketemiyorum
Lokmalar boğazıma düğümleniyor yutamıyorum

Herkese hayırlı pazarlar.EEEEE tam 50
Haftadır beraberdik artık final zamanıgeldi
bu hafta podpori yapayım dedim.Sevgili doslarım şimdiye kadar yazdığım her şey
noktasına kadar doğruydu.Bazı dostlar ev
sırrımı anlattım diye kızdılar bana,ama ben,hiç değilse yaşanmışlığın ders olacağını düşünüyorum onlara.Şimdiye kadar yaşamış olduklarımı biliyorum ki bir çoğunuz yaşıyorsunuz ama benim kimseden çekindiğim yok gelmişim 61 yaşına yaşadığımı ben bilirim bundan böyle kimse hesap soramaz bana.Bakın çocuklarım hastalanır,düşer,ben ve annem bende kaldığı için yaşlı kadın kalbi var şekeri var,hep hastahanelere
ben komşularımın eşleriyle gitmişimdir

Evet gene Pazar sohbetimize kaldığımız yerden devam edelim.Yavuz evlenmeden gitmemekte kararlı,Türkiyeyi bilmediği için dışarı da çıkmıyor akşama kadar sigara içip oturuyor,gerçi saygılı çocuk ama? Oğlum Muratın kolu çok derin,
yandığı için onuda gün aşırı pansumana götürüyoruz Annem çok üzgün ama eşimi
suçluyor.-Sobanın üstünde çay kalk iç diyorum tamam diyor kalkmıyor çocukta kaşla göz arasında bobanın kapağını telle açmaya kalkmış çaydanlık ta koluna
döküldü kazağını çıkartmadan soğuk suya tutsaydık,akıl edemedik tabi etleri de sıyrıldı diyor.Neyse yavuza gölcükten
bir kız bulduk mahalle terzimiz meryem
ablanın köylüsü,hem istedik hem yüzük taktık ikiside bir birisini pek beğendi.

Herkese Hayırlı Pazarlar Bu Haftaki Anım
Çoook Eski.Herkese Hayırlı Pazarlar Bu Haftaki Anım
Çoook Eski.
-Hayat Çocukluğumu bildirmedin ya bana,
Doğmadan Anamın karnında ağlattın
Doğdum ama gene güldürmedin

Herkese Hayırlı Pazarlar,bu haftaki anımı biraz gülerek, birazda içiniz burkularak okuyacaksınız.Babam öldüğünde
ben onbir,kardeşim üç, Annem de otuziki yaşında idi,kardeşim küçük olduğu için aklı ermiyordu ama benim aklım erdiği için Annemi istemeye gelenlere çok
kızıyor ve Annemi onlardan kıskanıyordum.
Hele bir gün hiç unutmam Ana oğul gelmişlerdi annemi istemeye,adamın hiç
çocuğu olmamış eşide onun için bırakmış
Bizde babası ölmüş yetimlermişiz hazır

Evet dostlarım Pazar sohbetine hoş geldiniz.
Annem geçen haftaki yazımda dediğim gibi her akşam işten geldiğinde elindeki gazeteyi bana verir --Aaaa bak neler oluş evden kaçmış başına ne
haller gelmiş,Allah korusun sizler öyle bir hata asla yapmazsınız ben size çok
güveniyorum ama kötü niyetli insanlara güvenemiyorum.Eğer öyle bir şey
başınıza gelirse ben boynuma bir taş bağlar sebebim kızlarımdır diye yazar
kendimi denize atarım dedi.İyimi yaptı kötümü yaptı bilmiyorum? Çünki eşimle sadece mektuplaştık çıkıp konuşma teklifine.-Benim üç tane abim var asla çıkamam dedim.Annem.-Bak genç kız oldun seninle konuşmak

Herkese iyi Pazarlar.
Dostlarım geçen hafta dan biliyorsunuz; Annem -Ne olursa olsun her şeyini ilk benimle
paylaşacaksın demişti de, cebime atılan küçücük bir pusula için saçımı başımı yolmuştu.Tabi bende onunla hiç bir şeyimi paylaşmadım.Birdahaki pazarda annem zehir hafiye gibi yanımızdan geçen havacılara dikkatle bakıyor, arada banada bakıp refleksimi ölçüyordu.Eşim bunu farkedince uzaktan takibe alıp evimizi öğreniyor.Evimizin yanındaki Kürt bakkala girip
benim hakkımda bilgi almak istediğini niyetinin ciddi olduğunu söylüyor.
Zaten bakkalın kızıda benim arkadaşım bütün sırımı biliyordu, oda evde
üzülerek anlatırmış.Annem kızımı zengine vericem dediğinde benim için

Evet gene bir Pazar,geçen hafta kaldığımız yerden devam edelim.
Meğer annem eşimle Komutanı-Benim kızım Almanyaya sözlü diye misafir olarak bile
kabul etmediği için bozulmuş,eşimde çiçeği atmış ve gitmişler.Tabi ardından
o zehir zembelek mektup ve İNTİZAR şiiriBen mektup larımı geri göndermesni rica ettiğimde,ben onları okuyup yıttım dedi. Ben bekledim ama hiç bir ses yok,bu arada zehir hafiye Annen Almanyaya haber yolluyor -Gel
düğünü yap kızımı istiyenler rahat bırakmıyor diye.Benim halimi düşünebiliyor; musunuz? Birgün benim mektupları yolladığım adresten gelen zarfa heyecanlandım. açtığımda-Bakın siz ondan kurtulduğunuza dua edin sizinle buluşalım onu daha detaylı anlatırım,diyen bizim mektuplarımızın gittiği arkadaşı bende Beyefendi siz kimsiniz ki ben sizinle çıkayım,ama o size ne kadar güvenmiş bana sizin adesinizi verdi siz onun dostu değilmişsiniz dedim. Ben her gün ağlıyorum,ben kendisini çok sevdiğim için yenge diye hitap ettiğim komşumuz _Bak kaynım seni çok beğeniyor gel ona kaç çok rahat edersin demez mi,bende _Yenge kaynını daha geçenlerde ithal kadınlardan hastalık kaptığnı onun çamaşırlarını yıkamaktan
tiksindiğini anlatmıyormuydun deyince,cevap bile veremedi.Bir sabah acele postageldi_Ben İstanbula tayin oldum beni filanca saatte Pendik İstasyonunda karşıla._ALLAHIM imkanı yok Almancı gelmiş nikah için

Evettttt Bu Pazarda kaldığımız yerden devam edelim.Ben eve geldiğimde
halam -Kızım hiç kahve ocakta bırakılır da komşuya gidilirmi senin aklın yok
dedi.Zaten osman abide benimle bize gelmişti._Bakın bu kız Almanyayı
istemiyor,şu anda onu istemeye gelenler bizde oturuyor,Ayse teyze zorla güzellik olmaz sen diyemezsen ben münasip bir dille söyleyim bu işin olmayacağını deyince halam nebiş._Sağ olun burada büyük olarak ben varken size düşmez zaten deyip içeri giriyor._Kusura bakmayın ama bu hayırlı işimiz maalesef olmuyor.; Tabi odada soğuk duş etkisi; ama sürpzizde
sayılmazdı.Bayramlarda o bana çok güzel kartlar yollarken ben ona kedi
köpek resimleri yollardım._Çok güzel teşekkür ederim.demezmi.Sinir olurdum.Ama şimdi düşünüyorum da eskiden ben kedi ve köpekleri yakalar boynuna ya

Evet gene bu pazar da beraberiz.Geçen hafta kaldığımız yerden devam edeceğiz.Aynı gece hem söz attık hem istemeye geldiler.Nişan tarihi belirlendi.Eşim bir an önce olmasında ısrar ediyordu.Büyük abisi geldi.Aile arasında nişan yaptık.Yıllar sonra öğrnedim ki, bizim nişanımızı almancı çocuk kürt bakkalın ordan gözyaşlarıyla nişanı seyretmiş.Şimdiki aklım olsaydı o almanyaya döndükten sonra nişanı yapardım.Yıllar sonra gene öğrendim ki almanyaya dönerken kaza yapmış ve sürekli benim ismimi sayıklamış.Bunlar zaman zaman benim içimi sızlatsa da benim yapabileceğim bir şey yoktu.diye düşünüyorum şiirlerimde de işlediğim gibi ah mı aldım intizar mı aldım diye kendimi suçlamışımdır.Fakat nişanlılık dönemimiz hiç de güzel geçmedi.Çünkü aşırı kıskançlık beni yıpratmıştı.
Birgün bebekte oturan teyzem bizi yemeğe aldı tesadüfen dayımın oğlu da geldi, bir ara usulca _bana Ya kimin nesi hiç araştırdınız mı dedi,bu arada eşimde bunu gördü- Dayının oğlu ne dedi? ,bende- İyi bir insana benziyor dedi
desem de inanmadı tabi -Yalancı diye bağırarak beni ittirmesiyle kendmi
yerde buldum,tabi bu çıktı gitti.Biz teyzemlerle oturup konuştuk bu yürümüyecekti,Annem ertesi gün eve dönerken ben alyansı eline verdim
çünki nasıl olsa eve gelecekti ve nişanı attığımızı söyle dedim.Tahmin ettiğim gibi olmuş -,Annem oğlum biz çerkezler yedi göbek sayar akrabayla asla
evlendirmeyiz onlar kardeş sayılır deyince -Pişman oldum şimdi gidip münevverden özür dileyeceğim.Geldi bende,-Bak bu çocuk oyuncağı değil