Münevver Düver Şiirleri - Şair Münevver ...

Nasılsın annem halini soruyorum
Sana ben iste canımı veriyorum
Canımı veriyorum, canımı veriyorum
Gözüm seni arıyor kalabalık içinde
Yalnız seni arıyor, yalnız seni arıyor

Seni düşünmek bir başka yeşil gözlüm
Tanımıyorum görmedim ama tanır gibiyim
Şairler görmeden de birbirlerini anlarlar
Aynı duyguları taşırlarda ondan

Bende seni tanımıyorum ama anlıyorum

Seni aradı durdu gözlerim, koca şehirde
Bulamadım sana benzeyen birini
Düşündükçe içim kabardı, gözlerim doldu
Aktı gözlerimde, farkına varmadan, tane, tane yaş

Bakındım sağıma soluma seni bulamadım

Göğe baktım,gök mavi
Bulutlara baktım,gri olmuş
Tıpkı benim yaşamım gibi
O da rengini,değişikliğe uğratmış

Doğaya baktım sarı,yeşil

Sen Var Ya Sen

Sen bir aptalsın! ...
Güzeli, çirkini bilmiyor, ayırt edemiyorsun
Sen bir körsün! ...
Çirkin bir kızı güzel görüyorsun

Sen Ve Ben

Sen uzun boylu, yakışıklı, tek evlat
Sözü tok, özü güzel olan esmer
Kelimeleri kalpleri dağlayan
Son cümleyi başta söyleyen

Sesleniyorum sana, bak bana
Küçücük bir sevgi varsa gönlünde
Sakın saklama, söyle bana
Baharlar açsın gönül bahçemde

Bayramları yaşatacaksın bana

Sevdiğim güvenme gençliğine
Bir gün gelir derbeder olursun
Bu kadar arayanım var diye
Fazla sevinme…
Başın dara gelince belli olur

Koca kafalı,enli omuzlu
Bazen güzel,bazen şaşkın
Bazen kızgın,bazen yorgun
Seni sevmiyorum tamam mı! ...

Bana tapsan da,yoluma baksan da

Sen Koca Çınar

Ey koca ÇINAR sana sesleniyorum
Başında dalın,ucunda yaprağın olayım
Toprağında kökün,yağan yağmurun olayım
Taşan selin,tane,tane atan karın olayım