Münevver Düver Şiirleri - Şair Münevver ...

Boynum bir yerde asılı kaldı
Kalbim bir yerde takılı kaldı
Ağzım sevdiğimi sana söyleyemedi
Ayağımın altındaki, tabureyi çekemediler

Ellerim bir yerde asılı kaldı

Söndü yüreğimdeki sana olan alev
Kar yağdırdın gönül bahçeme
Üstüne de yağdırdın fırtınalı doluyu
Eritip akıttın Seyhan nehrine

Koymadın neşemi, soldurdun gülümü

Bu gece mehtap harikuladeydi
Sevinçten başım bulutlara değdi
Bir yaz boyu bu gece neredeydi?
Söyleyin yıldızlar...neredeydi?

Komşu bahçede bir çocuk sesi

Şiirin felsefesine kafa yoran adam:

Asım Yapıcı


Bilim adamı kimliği ile sanatçı kimliğini aynı anda ve başarıyla taşıyan bir kişilik Asım Yapıcı.

Sevgi kalbe ulaşyrsa sakın korkma
Korkma kalbin durumu iyi olur,neşesini bulur
Neşe vücutta dolaşırsa nur olur,
Nur karışırsa tüm gövdeye
Tüm güzellikler,tüm dünya senin olur

Bana öyle bakma,neler hissediyorum
Sanki gözlerin seni ele veriyor
Bakışların bana,derin bir nefretle
Sanki elde edemediğin için çok kızgınsın

Sen nasıl bakarsan bak bana

Dönüşü olmayan bir sevgi ile uzun yolda
Durmadan yürüyorum koşuyorum
Bitmeyecek sevgi ile daima sürecek olan
Ruhtan ruha taşıyan yollardayız biz.

Senden ayrılınca hayalim oluyorsun
Geceleri rüyama girerek, rüyamı süslüyorsun
Sen benim aklımın, fikrimin sahibi oluyorsun.
Sanki kasaya koyarak beni; anahtarım oluyorsun.

Seni düşünmeden, hayal etmeden duramıyorum

Olmuyor,Olmuyor, Olmuyor Ki! ...

Düşünmeyim diyorum, olmuyor
Hayal etmeyim diyorum,olmuyor
Sesini duymayım diyorum,olmuyor
Aramayım diyorum,olmuyor

İnan ki, yürekten seni
Her gece rüyamda görürsem ne olur
Karşıdan karşıya çağırsan beni
Koşarak yanına gelsem, ne olur

Unutma diyorsun, unutmak mümkün mü seni