Münevver Düver Şiirleri - Şair Münevver ...

Türkmen âşıkların gönül şahısın
Tellerin mızrabı hey Dadaloğlu
Yiğitlik, mertliğin, aşkın bağısın
Yellerin savrulur hey Dadaloğlu

Osmanlı’da yapılan kavgaları

Güzel Bayrağım

Şöyle bir etrafa, dünyaya bakın
Benim bayrağımdan güzeli var mı?
Atatürk büstünde meşale yakın
Benim bayrağımdan güzeli var mı?

Korkutmaz gurbet beni,
Her an aklımdasın seviyorum seni
İstersen ateşe atarım kendimi,
Korkuyorum,bir tanem ya üzersen beni...

Ya bir gün bırakıp gidersin diye

Dergâhın her canı misafir eyler
Şeker, şerbet ile besler Karaman.
Kapından çok geçti ağalar, beyler
Can evine alır süsler Karaman.

Her yanın bir kültür, tarih kokuyor

Hüzünlü aşk
Bir veda bu...
Senden kalan son hatıra;
Yırtık bir resim...
Yediğim yemek tat vermiyor şimdi...
Bedenim,rüzgarın savurdugu,

Kendi gibi adı ile müsemma
Çözemedim gitti sanki muamma
Sofrasına davet edildim amma
Karşımda görünce bahtiyar oldum.

Ay gibi cemali, adı Münevver

Münevver Düver’e

Mümkünmü olasılıkların peşinden koşmak
Ümitlerin kovaladığı umular peşinde
Neden, niçin, niye hep ben
Erken başlamak hayata hep zor be

Oğuz Türk’ü Türkmenlerin soyundan
Gönüller sultanı Münevver Düver.
Dadaloğlu, Avşar’ların koyundan
Gönüller sultanı Münevver Düver.

Özü yücelerde, gönlü enginde

Saçları sarı, selviye benzer
Edepli, erkânlı Münevver Hanım
Sözleri manalı şiirler yazar
Edepli, erkânlı Münevver Hanım

Zirveye yükselmiş bulunmaz eşi

O Sarışın Benim

Yüzü gülüp de içi kan ağlayan
Tüm umudunu sana bağlayan
Her gün seni düşünmekle gönül eğleyen
Birine rastlarsan, o sarışın benim.