Günler geçer mevsim değişir ilkbahar girer senin o yeşil gözlerine
Dalından alamazsın gülü yaprağın altından diken batar ellerine
Doyamaz gül dalında öten bülbülün aşk ile şakıyan tatlı diline
Hayat meşakkatli bir yol gitmesini bilene
Ömür bir yudum su içersin vazgeçercesine
Dünya yalan fani sen bil inanma kendisine
Can girer bedene bak şu yaşamın çilesine
Yaşam kısa var bak iyi şekilde eğlenmene
Neden kapandı kapıların bana
Bir umut ver sen kapıları arala
Nasıl sevdiririm kendimi sana
İnsan kıyabilir mi dostlarına
Neden kapandı kapıların bana
Yaklaş korkma sevdiğin insandan
Bırakma yalnız ayrılma yanından
Sen sorumlu ol onun mutluluğundan
Sıkı sıkı sar bir buse al yanağından
Sevgini esirgeme sevdiğinden
Merhaba sevgi dolu şiir gezginleri
Yazdığımız şiirler dolaşsın bütün dilleri
Kalplere altın harflerle kazıyalım bu dizeleri
Mıralarda kör edelim bize bakan kem gözleri
Şiirler olsun gönüllerde akan sevgi seli
Yeşertelim yosun tutan tertemiz yürekleri
Takılmıyorum hayata geçip gidiyorum
yalandır şu fanı dünya deymez biliyorum
Yaşanır bazı haksızlıklar üzülüyorum
Ben bu hayatı kendi çizgimde yürüyorum
Şu fani dünya malında olmadı hiç gözüm
PEMBE KRİZ
Pembe tablolara krizin resmi çizildi
Bu kriz bizi etkilemeyecek denildi
Bir çok esnaf kepenklerini indirdi
Neden şaşar şu hayatın dengesi
Yokmu bunu gören bilen birisi
Tutulur bir tek yaşam çetelesi
Nerde bunun kayıt ile belgesi
Neden dengede duramaz hayatlar
Çelikle zırhlı araç çarpar yola gömülen mayına
Dokuz Mehmetçik birlikte bürünür şehitlik zırhına
İnsan nasıl kıyar ki gencecik fidan gibi bir cana
Anaların yüreği yanar kınalı yavrularına
Görevini yerine getirmek için giderler vatana
Dünyayı gören gözün mü
Ağzımdan çıkan sözüm mü
İnsanlığımdaki özüm mü
Benliğimi anlatan sesim mi
Ciğerime çektiğim nefesim mi
Yaşama tutunduğum ellerim mi




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!