Aşk için vursun nefesin nefesime
Akşamın karanlığı çöktü mü üstüme
Aşk ateşi düştü yine garip gönlüme
Geceler hançer gibi saplandı kalbime
Şu sevdan götürür sanki beni ölüme
Ben bir insan oğluyum
Geldim adem soyundan
İnsanlığa meyil verdim
Para ile tanışıklığımız gelir ta küçüklükten
Elime alamam ben onu kirden
Zaten ne o beni sever nede ben onu
Her kapıyı açar derler bilemem neden
Kimlerde çoksa onda olur güç silah
Büyük bir endişe var içimde
Bu iş çok gitmez batacak diye
Başladı ödeneklerini bir bir ötelemeye
İnsanlardan uzak durup kalktı yüz çevirmeye
Büyük bir endişe var içimde
İnsanoğlu sıra bekler ecel şerbetinden içmek için
Şu fani dünyadan tebdili mekâna göçmek için
Ebedi istirahatgahına geçip istirahat etmek için
Sırat köprüsünden geçip cennete gitmek için
Ecelden korkma görün hayatın bir gerçeği ölüm
Bir grup birlikte çıkarlar bu yola
Koyarlar başlarını bir amaç uğruna
Haklı davaları için devam ederler kavgalarına
Ayrılmadan hep birden asılırlar dar ağacına
Bulunduğu yerde vurulur suçlu damgası
Dakika,dakika zaman boşa geçiyor bak.
Ne bekliyorsun haydi kalk, insanlık hayrına bir adım at.
Göçüp gitmeden bu dünyadan,
Ardından gelecek nesile bir dikili ağaç bırak
Duyarsızlık uğrundan erezyona uğrayıp,
Çöl olup gidecek bu toprak.
Gönül Bahçesi
Aş gönül kalesinin surlarını
Aç kalbindeki aşk kapılarını
Yık gönül sarayının duvarlarını
Bırak gönlün söylesin sevda şarkılarını
Takılmadım orta lise birde üniversiteye
Okuman yazman yeter dediler verdiler değneği elimize
İşte onun için dere tepe düz gelir bize
İkidebirde cahilliğimizi vurmazlarsa yüzümüze
Bütün kozlar geçer bize birde kalem aldıkmıydı elimize
O zaman söz dinletemeyiz kemiği olmayan dilimize
Bugün yine bütün güzelliğin üzerinde,
Konuştukça bal akıyor sanki sözlerinde,
Siyah sürme çok hoş durur gözlerinde,
Nazar deymesin sana dolaşma sen göz önünde.
Beyaz gömlek ne güzel durmuş üzerinde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!