Mümin Çelebi Şiirleri - Şair Mümin Çelebi

Sabah kalktım baktım güneş yok yerinde
Yerler karanlık bir hüzün var gökyüzünde
Göremedim bir bulut var durur üstünde
Bulamadım ay karanlık tutsak bugünde

Ay karanlığa kalmış şavkı da içinde

Hayatımın şeridi koptu bu gün
Bağladım attım ona bir kör düğüm
Sıkımı diye şöyle bir yokladım
Yalan dünyada kafama takmadım

Yaşamak çok güzel bunu anladım

Gözlerin gözlerme ilk baktığında
Bir sıcaklık başladı şu sol yanımda
Ateş bacayı sardı duman bağrımda
Az dur dünya dönme inecek var burda

Durdu dünya dönmedi sanki o anda

Dünyayı verseler doymaz ki gözün
Kurur dalların çürümüşse özün
Çok nankörsün dinlenmez senin sözün
Unutma hak yerini bulur bir gün

Kendini dünyanın merkezi sandın

Hayal ediyorum
Bir gün gelecek düşlerimde

Tutunup dalgalarla
Kaçıp firar edeceğim buralardan

Ne hayata dair var hırsı
Ne yaşamak için kavgası
Pirüpak onun her davası
Hayata tutunmak çabası

Bekle bir gün gelir sırası

İstanbul’u gördüm rüyamda,
Uzanıp gider bir ucu Avrupa’da bir ucu Asya da
On beş milyon çocuğu olmuş oturtur kucağında
Aç susuz bırakmaz barındırır hepsini bağrında
Ne inciler ne cevherler gizlenmiş ocağında

Kasvetli bir gün canım çok sıkkın kaçıp uzaklaşmak isterim
Bir nefes alabilmek bâbında düşmek yollara devam edip hayatın güzelliklerinden bir mola almak ve kendimi vurmak isterim
Kır bayır dolaşmak yeşilliklerin üzerinde gözlerden ırak bir yerlerde ulu orta meydanlarda serseri mayın gibi ortalıkta dolaşmadan
Şu hayatın çetrefilli yollarında yeni bir güne başlamak sil baştan

Kaybolan benim görünmeyen bir yerde
Durmadan yürüyorum bilinmeyen meçhulde
Rastlanmadı izime uzun yıllar geçsede
Savruldum ben bazen rüzgarla bazen esen yelle
Hafızam yoktu yerinde tanıyamadım kiseyide
Sürüklendim kimliğin olmadığı yaban ellerde

Bir tim kınalı kuzu birden vuruldu
Kara haber bu,bir ulusta duyuldu
Uzanmış bedeni yatmış duruyordu
Şehitler anaları acıya doyurdu

Mehmetçik istikamet dağlara