Müjde Uzun Şiirleri - Şair Müjde Uzun

Ne oldu bu dünya alemine,
Kişiliğini yitirmiş gibi bi çare,
Salına salına ahlaksızlığla gezer oldu.
Kişilik karakter deyip önemserdik,
Şimdi pişkinlik,nankörlük en ideal özellik oldu.
Kurnaz,üçkağıtçı olup sömürmek yaşam biçimi oldu.

Yapış Yapış Olmuş Yaşam.
Hadi! Kendin Olarak Kal Kolaysa.
Yaşam Kurgulanmış Bir Piyes,
İstemesen De Yer Alıyorsun Bu Oyunda.
KURAL;
Tek Tip Düşün,

Yık beni parçalara böl kalbimi,
Çalış daha çok çabala,
Yüreğimi yormak için tüm kılıçlarını kuşan.
Gel de çık karşıma aşk,
Ben yıkılıp yıkılıp dirilenlerdenim,işlemez artık sendelensemde.
Hadi! savaşmaya hazırsan gel de vur beni tam solumdan.

Seni sevmiyorum Sanırsın....
Sensizliğin ıssızlığında alevleniyor tüm duygularım,çırpınışlardayım.
Kabulleniş zor gelir,soluksuz kalır yüreğim.
Sanırsınsın ki bitti sevgim,hayır kaçışlardayım.
Acıtmayayım diye canımı bir daha,elimi çektim yüreğinden.
En zorunu ben yapıyorum,haberin bile yok sevgimden.

Binbir çeşit insanla dolu İstanbul,
Binbir türlü yüzle dolu İstanbul,
Uğultulusun yine bugün,
Seslerin birbirine karışmış derin bir gürültü içinde.
Gece vakitlerinde duru bir sessizliğe gömülürsün sadece.
O zamanlar doğanın sesine kulak verir yüreğim.

Yüreğine hiç yıldız kaydı mı senin?
Tarif edemediğin,adını koyamadığın duygular işgal etti mi seni,
Sevgilerine sınırsız,yasaksız asıldın mı yürekten,
Sonunu düşünmek istemeden,sadece sevdaların her türlüsüne diz çöküp kendini emanet ettin mi özgürce!
Sevildiğini iliklerine kadar hissettin mi,
Ben sevdim,yüreğimi ömrümü kattım,aldandım belkide ama hiç pişman olmadım.

Yazarım seni satır satır,
Nakış nakış işlerim seni mısralara,
ŞiiR olur,şarkı olur dolanırsun dudaklarımda,
Sevgi olur coşarsın,akarsın damarlarımda,
Sana çalışır bu yürek izin kalır...
Bırakır mıyım seni bir daha...

Boncuk boncuk gözlerin,öyle masum öyle şirinki.
Bakmaktan çekinir insan,kıskanır kendi bakışlarından.
Öyle huzur dolu öyle sıcakki,
Kimi zamanda gözlerine bakarken bulur kendini,
Öyle bir dalar ki,kırlarda kşar gibi,
Ilık bir rüzgar eser,kuşlar şakır gibi.

Bu yalan dünyaya geldik bir kere,
Katlanmalıyız derdine kederine,
Güçlüler güçsüzleri ezdiği sürece,
İsyanlar dinmeyecek uzun süre.
Halk sesini duyurmak için,
Meydanlara dökülür bir süre,

İmkansız sevdalara gebe kalmış yüreğim,
öyle bir girdapki can çekişir bedenim.
Dalgalar arasında boğuşan bir sandal gibiyim,
Ey hayat,ne zaman huzur bulur bedenim.
Taş basar oldum yüreğime,
Belki bir gün çıkar gelir diye,