Müjdat Şan Şiirleri - Şair Müjdat Şan

Beton yığını bir kentte kaybettim
Sana gelen bütün yolları
Yönümü ararken
Kayboldum çıkmaz sokaklarda
Nasıl çıkarım bu labirentten
Arap saçı oldu düşüncelerim

Uzun zaman oldu şiir paylaşmayalı
Geceye bir şiir bırakmak istedim

Toprak olurum

Buğulu gözlerle bakma nazlı yar

Senmi döndüreceksin
Bu kavgadan
Bu savaştan
Bu dönülmez yoldan
Bizki
Çakmak çakmak bakışlarımızla

Sen ve Ben


İlk buluştuğumuz yeri hatırlıyormusun

Buralardan ansızın
Çekip gideceğim
Bir sahil kasabasına
Yada
Issız bir adaya

Sevmesem seni

Gözümde olmazdı yüzün cemalin
Umrumda olmazdı senin bu halin
Duymazdım bilmezdim nedir ahvalin
Bu kadar yürekten sevmesem seni

Tozlu bir rafin dip köşesinde
Kalınca bir kitap arasına kaldı

Gördüğün rüyayı gerçeğe yorma
Yüce dağ başının duldası olmaz
Bildiğin duayı edersin amma
Aldığın ahların ertesi olmaz

İlmin deryasına dalarsan eğer

Alaca karanlık zamanlarda
Alır götürürler seni
Bilmezsin nerde olduğunu
Sabahı olmayan geceler
Gelir geçer yıllarca
Aıştığını sanırsın

Aleviyim Ben

Gönüllerde tüter, dumanım benim
Aşk odunun yanan, aleviyim ben
Allah'ın arslanı, imamım benim
Mihraçta çerağın, aleviyim ben