Mühürlü Kapılar Eşiğinde

Kırgın yaz yağmurları
Uysal sesiyle uyanıyor ruhumda
Karanlığın sefil tortuları
Sayfalar dolusu saklanıyor
Sayfalar koynumda
Şimdi sevgili bahçem
O kristal derisiyle filizlenen duvarım
Bulut talanı yokluğum, aşım
Kaç bilinmez alemin belki nişânı
Onca heybetiyle görünmeyen şânı
Bekliyor musun bizi
Bizi sana getirecek yelde
Bir de yaşamak meselesi
Yaşıyorken emelde

Kırılmaz bu hengâmın kör halkaları
Bitmez bu zindanın
Paslı demir soyunan voltaları
Ne de bizim gibi her an
Hürriyete yıldızlar asan
Yolcuların vartaları
Heybemizde göklerin kızıl yelesi
Mâbeynimize karışır bir rüya perdesi
Bir nefes memleket havası söker pencerede
Oluk oluk yiterken aşka her zerrede
İşte bu dem ki bize verilen
Son akşamın hasretidir sevilen
Şimdi bir dünya bırakıyoruz ardımızda
İçindeki devlerle devrilen