Yanlışı doğruyu bilmeyen kulun,
Özüne, sözüne itimat etme.
Hak’ka doğru gitsin ey gönlüm yolun,
İblisin izine itimat etme.
Gördüğün güzele kaptırma aklı,
Benim bir makamım, mevkim yok amma,
Gönlüme sultanlar, şahlar sığdırdım.
Şöhret girmiş değil garip dünyama,
Yine de kalbime tahtlar sığdırdım.
Sanmayın ki şöhret parada, pulda,
Bu memleket size kalır sanmayın,
Yel kayadan ancak toz alır gider.
Leş kargası gibi boşa dönmeyin,
Sizler, siz gibiden yüz alır gider.
İşiniz gücünüz pusuda durmak,
Aklımı başımdan alan,
Beni hayallere salan,
Şu garip gönlümü çalan,
O gözlere müptelayım.
Baksam beni yakar onlar,
Kara Gözlerine Kurban Olurum,
Bakmaya Kıyamam, Bakamam Yarim.
Gözlerin Uğruna Bin Kez Ölürüm,
Bakarsam İçinden Çıkamam Yarim.
Yarını Unuttum Bu Gün Var Mıydı?
Yıllar oldu bana dönmedin geri,
Hiç çare kalmadı kavuşmak için.
Ağlamaktan soldu gözlerin feri,
Hiç çare kalmadı kavuşmak için.
Seni çok aradım yıllar peşimde,
Sanma ki sen benden daha zebersin,
Dilerim ki Hak sana akıl versin.
Ve sanma ki benim aklım bir zebun,
Beni tanıyanlar benden haylice memnun.
Benim nazarımda sen bir zelilsin,
Kalemim kırıldı, verildi hüküm,
Adamlık bu ise sizlerin olsun.
Madem ki bu imiş kaderim, yüküm,
Adamlık bu ise sizlerin olsun.
Yürüsem yol bitmez uzar da, uzar,
Kırk katır mı? Kırk satır mı?
Ne bilsin bunu alem.
Sen bunu bilmez isen,
Nasıl yazacak kalem.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!