Ekiler ne güzeldi, yokluğun tadı vardı,
O zaman para yoktu sadece adı vardı.
Şimdi paramız var da göklere mi eriştik?
Mutluluğu kaybettik, mutsuzlukla barıştık.
Eskiden bir ekmeği üçe beşe bölerdik,
Ne anlasın ezandan,
Ezanı dinlemeyen.
Ne anlasın namazdan,
Hak huzuru bilmeyen
Sana, senden daha yakın oldum da,
Sen bir türlü beni fark edemedin.
Gözlerinden ta gönlüne doldum da,
Sen bir türlü beni fark edemedin.
Oysa yanındaydım, yanı başında,
Hüznü ağırladım gece,bir vakit,
Sensizlik rüyamda şiir gibidir.
Vaktim den hep çalar, cebimde nakit,
Yüreğim yanan bir şehir gibidir.
Oysa korkmak niye, ağlamak neden,
Cümle alem duydu sana aşkımı,
Ama senin kıymet bileceğin yok.
Senin için döktüm gözüm yaşını,
Gözümün yaşını sileceğin yok.
Her gece ağladım sen yoksun diye,
Huzurum kalmadı gayrı seninle,
Bana, benden yakın olma istemem.
Şimdi gidiyorum senden uzağa,
Sakın ha peşimden gelme istemem.
Seni tatmin edecekse, ölüşüm,
Aklım firarını verdiği vakit,
Dünyaya restimi çeker giderim.
Bu aklım her şeye erdiği vakit,
Yalancı dünyayı yakar giderim.
Hiç kimse anlamaz benim halimden,
Eğer beni arar isen,
Arama yar gönlüne bak.
Neredeyim sorar isen,
Sorma yârim gönlüne bak.
Gönlündeyim ta ezelden,
Görünüşe kansaydım,
Her kula üstad derdim.
Her güzele yansaydım,
Gönülden vazgeçerdim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!