Muhtacım. Şiiri - İsmet Anik

Bu yerlerde duramıyorum artık
Al beni de götür uzaklarına
Sesine nefesine çok muhtacım
Çok yalnızım muhtacım kollarına.

Çölün yağmuru beklediği gibi,
Gülün bülbülü beklediği gibi
Damarın kanı beklediği gibi
Çok yorgunum muhtacım yollarına.

Bir damla yağmur gibi yangınıma
Varsın sönmesin hissedeyim seni
Bir deli rüzgarla savrulsun bana
Okşayayım, muhtacım saçlarına.

Loş ışık olup süzül penceremden,
Parça parça bölünsün karanlığım
Nazar et de aydınlansın benliğim
Güneşim ol muhtacım gözlerine.

Sessizlik uğultusu kulağımda
Perde perde çırpınıyor beynimde
Hayatımın ahengi olan sesin
Gelsin bana muhtacım dillerine.

Lokman marifetiyle bekliyorum
Asude hayatım derman yoksunu
Yaralarıma bir dokunsun efsunlasın
Derman olur muhtacım ellerine.