senmisin benim bu hale gelmeme sebep...
senmisin sana adanmış şiirlerime ihanet eden,
yoksa benmiyim üç kuruşluk sevgine güvenen.
benki sana ömrümü adamıştım...
benki her acını paylaşmıştım....
ben ben sadece senin için yaşamıştım.
Sevmek için “YÜREK”,
o yüreğe sahip olabilmek için,
“EMEK” gerek...
Adını gökyüzüne,
gökyüzünü gözlerine yazdım,
her sabah sende doğsun diye,
acını kanımla yazdım,
canın yandığında benimle yansın diye,
adını hayalim koydum,
senin düşlerin benimle yaşasın diye
sana nefesim dedim,
bittiğinde ömrün,
bende öleyim diye.
sana güneşin memesinden topladığım,
gökkuşağı yolluyorum...
saçlarına ellerimle ördüğüm hasret acısını takıyorum...
bu yaşlı gözlerle sana nefret olsada özlemle bakıyorum...
her izlediğim dizilerde,
seni en aşk karekterlerine benzetiyorum...
akşam başımı yastığa koyarken dua ediyorum...
bu gece rüyasında beni görsün diye...
ne kadar nefrette etsem,
bana geri dönsün diye göz yaşı döküyorum.
gitmeyi sen istedin...
bitirmek ihanetin göbek adıdır,
yeminlerini tutmadın,
buda şerefsizliğin ortak adıdır.
Kayıt Tarihi : 5.11.2014 00:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Tosun](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/05/muhtacim-88.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!