Muhtacım Şiiri - Rifat Kurtoğlu

İnsan canlıyım ya yalnızım niye,
Kimse selam vermez garibim diye,
Çocuklar misali az bir ilgiye,
Ne kadar muhtacım bilsen ALLAH’IM.

Ruhum sıkıntıda bedenim hasta,
Elin gurbetinde şu gönül yasta
Candan yürekten bir tane dosta,
Ne kadar muhtacım bilsen ALLAH’IM.

Ana baba ta dünden unuttu diye,
Kardeşlerim küskün döndüm deliye,
Şefkat dolu sıcacık bir aileye,
Ne kadar muhtacım bilsen ALLAH’IM.

Umuttur dünyada beni yaşatan,
Ah çıksa ömrünü ömrüme katan,
Bir olsa elimi sevgiyle tutan,
Ne kadar muhtacım bilsen ALLAH’IM.

KURTOĞLU’YUM senin yolundur yolum,
Taş atana ekmek tutan bir kulum,
Sevgiden şefkatten aşktan mahrumum,
Ne kadar muhtacım bilsen ALLAH’IM.

1989