Muhsine İpek Şiirleri - Şair Muhsine İpek

Uzunsa gece
Kısaysa günler
Bir de anılar toplanıp nöbet tutuyorsa başında
Geceler çekilmez
Sabahlar olmak bilmez
Yengeç kıskacı gibi yüreğini sıkarlar

Seneler ötesinden yağmurlu bir anımsın
Görmeyeli sevgilim oralarda nasılsın?
Hasret yağmurlarında günahların arınsın.
Ne kadar kırılsam da sen benim ilk aşkımsın.

Yağmurla gel sevgilim yağmurla gir gönlüme,

Bambaşkadır memleketimin baharı
Mahallemizin yaramaz çocukları
Ellerinde renk renk uçurtmaları
Uçururlardı tepelerde
Şimdi hiç kimse kalmamış
Nerede mahallemizin o yaramaz çocukları

Nedir bu isyanın haykırışın
Çığlık çığlığa ağlıyorsun
Anlat rüzgar seni dinlerim
Senin dilinden bir ben anlarım
Gecenin gizeminde ben de isyanlardayım
Beni de kimse anlamadı

Sen gittin ya!
Üstümden tırlar geçti
Parçalandım.
Parçalarımı yollardan topladılar
Sen gittin ya
Güllü’ nün şarkısında;

Özledim anam özledim seni
Kına kokan ellerini
Mis kokulu tenini
Hüzünlü gözlerini
Yorgun gülüşünü
Özledim anam özledim seni

Anılar aah anılar
Yine gardiyanım oldunuz
Ayağıma prangalar vurulmuş
Demir parmaklıklara mahkum yine ben
Yargılanan yine ben
Ve kurtulamıyorum

Tam umudumun tükendiği yerde
Yine karşımdaydın
Ustura ağzındaki ruhumu
Ruhumu da
Yok etmeye gelmişsin
Bilemedim

Sen gelince bir tanem
Gece gök kubbeden siyah çarşaflarını çekecek
Tan yeli masmavi tüllerini giyecek
Sen gelince bir tanem
Bulutlar iplik iplik olup kaybolacak
İçimdeki isyan dolu bulutlar

Aşık olup sevilmeye değmezmişsin
Kalbin yok ki senin kimseyi sevemezsin
İmanın da yüreğin de para vazgeçemezsin
Para için feda edersin aşkını
Ama öteye götüremezsin