Muhsin Koçak Şiirleri - Şair Muhsin Koçak

Muhsin Koçak

Bakıp durma gözlerime, sorma yok oluşumu! ! !
Sormasan da olur, tenim kan kırmızı,
ruh, ayrıdır, göçebe çadırı sarılı,
berrak sularında saklı zozan,
uzakla özlem gözlerde,

Devamını Oku
Muhsin Koçak

Kim söndürebilir ki alev alev yanan düşleri,soğuk kış gecelerinde.
kim susturabilir, yaman çığlıkları kıyılmış yüreklerde.
Kim durdurabilir? kan damlayan acılarda kıyılmaları
Kim avutabilir en narin yerinden vurulmuş umutları, kim?


Devamını Oku
Muhsin Koçak

Bilirmisin?
Kışı çok serttir bizim oraların, acımasız ve şevkatsız
Tıpkı yaşadığım hayata benzer,
Duvarları taştan, harcı çamurdan,
Çatısı söğüt dalı üzerine boyumca topraktan
Aktiftir fayları, altında kalan düşlere mezar evleri var…

Devamını Oku
Muhsin Koçak

Ay karanlık, Hüsranda şafkı
yakamoz yas tutmuş düşlerimde,
deniz durgun,ürpertir ruhumu,
gömdüm tüm geçmişimi kum tanelerine,
derinliğinde saklı istavrit incisi, şaşkın...

Devamını Oku
Muhsin Koçak

Yüreğimin derinliklerinde,
tenimde sakladım,
Hayatın gizemli sevdası
kır çiçeğim,
yaban gülüm,
yel vurdukça

Devamını Oku
Muhsin Koçak

seni dilemek,
dicleye olta sallamaya benzer,
sürükler her bir damlasında zamanı,
saatler gün,
günler ay,
aylar yılları doğurur serseriliğinde hayatın,/ sensiz.

Devamını Oku
Muhsin Koçak

Öyle durma bir başına, mağrur ve nazlı.
narin bir gülümseme serzenişin yüreğme,
bir ben, bir yalnızlığım bilirdi oysa sevide vurulmayı,
sen, yabani ceylan vuruşlu, kaypak kuytularda dirilmiş,

bir bilebilsen yağma düşleri, bir görebilsen yüreği,

Devamını Oku
Muhsin Koçak

Sevda yükledim mısralarına yüreğimin
kalem sustu, beden sustu, dil ağladı...
sensizliğin mateminde hayat,
Süphan’dan Toroslara destan
Ararat sustu, kainat yas bağladı...

Devamını Oku
Muhsin Koçak

Hanin gece,savruldu kül-ler gökyüzüne,
yüreğime yaşlarım,
ellerime yüreğim, öz-ümden...
utanç zincirine bir halka tarihe,
yakılmaktı düşün bedeli,
nara kirli ellere...

Devamını Oku