Muhsin Koçak Şiirleri - Şair Muhsin Koçak

Nice kervanlar konakladı sinemde,

Hanlar, sultanlar, saltanatlar…

Yiğitler sevdasını haykırdı yüreğimde,

Belliydi rengi, saydam ve berrak
çocuksu özlemlerine çocukluğunda uzak,
her riya gün, geleceğe bir tuzak,
Çıplak,öz-den ak-ma-lı yürek...

yedi-onbir yaş sendromunda hayat,

Sokak lambası aydınlatmıyor geceyi, karanlık örtmüyor ayıpları,

Ahlarımı yele verdim, serçe kanadına tutuşturdum adımı, yaralı..

Asi çığlıklarımda titriyor yalnızlık, kimsesizlik, duyanım yok!

Bulut, Berrak damla değil artık, Kan yüklü...
Dokunsam parmak ucuyla ufkuna,
Nar kırmızıya boyanır kainat...
Gün Kurşun gibi ağır,
Kahır Yükler yüreğe,
Feryat kusar oldu güneş,

İlk duyduğum sesine titremişti yüreğim,

'CAN', tıkanmıştı soluğumda...

En derinindeydi hayata küs hasret,

Alıç ağacı-ydım, bozkır yüreğimin,
Yel, vurdukça sarsıldım, yapraklarım hüzün,
kökümden söküldüm, her uzattığım dalımda...
kardelendim buzulunda yüreğimin,
yar güneşi vurdu, can tenden öteye...

Zamansız gelen hazan,
sararmiş bir yaprakta can dolanır yoksul gülüşler,
Vurdum doluya olmadı, boşa vururum dolmadı,
Bir yanım keder, bir yanım hain sızı,

Eski libas yürek, dikiş tutmaz Kardaş,

Zamansız gelen hazan,
sararmiş bir yaprakta can dolanır yoksul gülüşler,
Vurdum doluya olmadı, boşa vururum dolmadı,
Bir yanım keder, bir yanım hain sızı,

Eski libas yürek, dikiş tutmaz Kardaş,

Buz keser yara,
düş, başka bahara
yürek düş/tü dara
geçit vermez murdar-a,

bir damla göz yaşı,
Bitez tükenmez keder
her anı acı
kor ateş sevda
yürekten yüreğe