Muhsin Gürsu Şiirleri - Şair Muhsin Gürsu

Muhsin Gürsu

Bir şey kalmamış eskiden,
Eskiye ait.
Yüreğimizdeki çocuktan başka.
Ulaşmak mümkün değildir,
selamımız ulaşır eski dosta.
Bir yıldız yağmurudur hayat.

Devamını Oku
Muhsin Gürsu

Hasta beden,
eski ev gibi suskun.
Ayaklar götürüyor bedeni.
Diller suskun.
Duygular en son terkediyor bedeni.
Gelecek sessiz.

Devamını Oku
Muhsin Gürsu

Canımın evinde
besledim dostluğu.
Bana ağlayan,
gözlerin lazım.
Işıltısında biz olan,
gözlerin.

Devamını Oku
Muhsin Gürsu

Karşıda varoşun ipek gerdanlığı.
Titriyor ışıkları gözyaşı gibi.
Her damlasında hüzün.
Şehit cenazesi gibi keder.
Umudu tıkanmış zalim kader.
Biat içinde serzenişler.

Devamını Oku
Muhsin Gürsu

İstanbul yalnız
Masamda sessizlik.
Yüreğim bir buruk.
Hep bir şeyi eksik yapmışım
Hasretimde ki sevgiyi
Mecazi sevgiliyi

Devamını Oku
Muhsin Gürsu

Ben seni unuttum.
Sevişini değil.
Bakışını.
Karşıdan gülerek gelişini.
Gülüşündeki ışıkla,
Yüreğimi okşayışını.

Devamını Oku
Muhsin Gürsu

Güneş bazen
yüreğinde batar insanın.
Birde efkar rüzgarı,
efil efil okşayan yüzünü.
Masada kadehler,
yüreğinde ateş yanan

Devamını Oku
Muhsin Gürsu

Türkü Gibi Yaşamak,
Türkü gibi sevmek.
Sevgiden uzak bazen.
Aşık gibi samimi.
Aşka mesafeli.
Sevgiye tutsak.

Devamını Oku
Muhsin Gürsu

Bütün bunların sebebi,
ne sensin,
nede bu sessiz Haziran akşamı.
Yüreğim bir deniz kıyısıdır,
aşklarda dalgaları.
Bir Haziran poyrazında,

Devamını Oku
Muhsin Gürsu

Bir yanında sevdiklerin.
Yürektenmi? Asla.
Tapuları sende aslında.
Bir yanında elde ettiklerin.
Sence,sonradan avcuna düşenler.
Eski yoğurtçular gibi,

Devamını Oku