Yaşam
Savaşmasıdır aslında
Kişinin kendisiyle
İlk aşkını nasıl yitirdiğini hatırla
Özenle baktığın saksıda
Ve birgün kuruyup giden çiçeğin
Bir hüzne ortak olmalımı?
Yada bir sevince.
Sürüklenmelimi
aşkın rüzgarında
yaprak misali?
Issız bir limana yanaşan
Çocuklar gülümsemiyor.
Yüreğimde,
Can çekişiyor bir ihtiyar.
Elleri yok ki gidenlerin,
Vedalaşsınlar.
Sessiz bu akşam.
Ruhunu bedenine esir etmişse hayat.
Artık bir dansözün kıvırtması gibidir yaşam.
Sahte bir günü,
sana ait olana bağlayan akşam.
Sessiz,
aslında sensiz.
Ölümün güzelliği çökmüş,
gözlerindeki ışığa.
Onurlu yaşamın,
hücresinde yılların
Bir fren sesinin sessizliği.
Anıların kaldı dostlara.
Sende olmayan bir seni aradım
yıllarca,
bulamadım.
Ben sende seni kaybettim,
farkına varamadım.
Sende aşkı,
Başkasına ağlarken,
kendine ağlarsın aslında.
Yarayı kanatır acı.
Sessiz, dolu yüreğinde,
nehirler boşalır denize.
Çığlıklar atarsın.
Canımın evinde
besledim dostluğu.
Bana ağlayan,
gözlerin lazım.
Işıltısında biz olan,
gözlerin.
Bütün bunların sebebi,
ne sensin,
nede bu sessiz Haziran akşamı.
Yüreğim bir deniz kıyısıdır,
aşklarda dalgaları.
Bir Haziran poyrazında,
Bir yanında sevdiklerin.
Yürektenmi? Asla.
Tapuları sende aslında.
Bir yanında elde ettiklerin.
Sence,sonradan avcuna düşenler.
Eski yoğurtçular gibi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!