Senin olsun ihsanların!
Gölge etme yeter bana!
Sana kanan insanların,
Tak ediyor ah’ı cana!
Yapan seni cana canan;
Nadim olur sonda inan!
Ortadayken onca yanan;
Boşa cilve yapma bana!
Yar olmazken tek bir er’e;
Hiç göz atma şu nefere!
Çıkmak üzreyken sefere;
Gel uydurma kör şeytana!
Ey nadanın can yoldaşı!
Senle yatan kalkar şaşı!
Hiç ağrıtma boşa başı!
Balık olmam bil oltana!
Senli sevgi kalp yarası!
Senli sevda yüz karası!
Sana ilgi ruh sarası!
Bundan böyle kanmam sana!
Niye kemdir söyle huyun?
İşin gücün ayın oyun!
Tek kalsa da arzda koy’un;
Asla demir atmam ona!
Çöl içinde olsan vaha;
Bir sen kalsan mümbit saha;
Sığınırım da Allah’a;
Minnet etmem kat’a sana!
Malum oldu gerçek yüzün!
Sana meyil verir hüzün!
Bal olsa da dilde sözün;
Dost değilsin sen insana!
Ayan iken mahiyetin;
Belli iken art niyetin;
Cehennemken tek diyetin;
Muhip olmam gayri sana!
Abdullah Toroslu
26.06.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 26.6.2013 16:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!