Ufkun bronşuna atılan ilk yumruk deseni ellerinde
tebrik mesaisine başlamadan önce
durup dururken yürüyüşe çıktığın bir vakit
anlatmalıyım sana
dudaklarına bulaşan o pas tadının nereden geldiğini
tarihin kaydedilmemiş ilk kayıp savaşıydın yüksek ihtimal
Ciddi ve azimli veda etmeyeceğim artık kışa
Ki ölü elden çıktı aşk mektuplarım
Kemiklerinden geçmişi okunan dinozorlar gibi
Korkudan koyun koyuna yattım esmer Mabel kızıyla..
Sen, bahara intihar paketleri gibi eldiven ısmarlarken
Şubat Koleksiyonu
9'a 10 kala uyanmalıyım..
Ağaçlar nasıl çağa ayak uyduramıyorlarsa, insan da onlar gibi yalnızlaşıyordu. Ağaçları kesen insan, yalnız kalabilmek için insan avına çıkmayı akıl etti.Bunun sonucu katil ve cinayet kavramlarıydı. Altı üstü ilk insandan bu zamana çoğalmayı seçen insan, artık nasıl azalabiliriz’i sorguluyordu. Bu sorgunun içinde dahi, dahice seviyordum ki seni..
“Nasıl ezberlenir Allah’ım Arapça dua eden insanın Latince kemikleri” *
Çocuk sevinci yüklü uçurtmalar da biraz tanrı olur gece yarısında
Bu tenin çölünde bir vaha da…**
Henüz demirin inançsız kalmasında
“Western salonların şiddetinde
Farklı tenlerde imha pimiydik”
Serüven azizleri gibi
Heba çağında sert içkiler içip
Kıtaları takı olarak kullanma gereğine şaşıyorum
Göğüs uçlarında afrika sallandıkça sütten kesiliyor dünya
Değerli madenlere açılan tek kuyuyken göbek çukurun
İşte tam orada özlemek bir yalnızlık projesine yataklık ederken
Babamın kör ellerine nişan alıyor mevsim
Hangi çocuk sessiz kalır bu vuruluşa diye soracakken anneme
Gözlerimi DNA zincirine asmadan önce
Göğsüme gece renkli bir ilin haritasını çiz
Sence, hangi cesur sokak lambası geçecek yanından?
Yaşamın mezuniyet törenine katılamıyor diye yetişkinliğim
Ültimatom yayınlamış annem
Ses ve soluğum şimdi, çökmüş geceye kattı iftiharın kaypağını
belki nedensiz bir ihtivadır kırışık yüzüm
yüzüne baktıkça kararan
heybetim belki arduvaz değil
yapışacak bir pelte dildi söz ve kaygan
sayısız telaşa soyunmak varken ense kökünde
Bedenim gece yarısı taklididir
Sarılabilirsin sevgilim..
Yalnızlığı koynuma sok bir zahmet
Geceye tebessüm serpiştirirken Şubat
Kısa ve hazindi benim fiilim
Kayıp bir ülkeydi aklımın gettolarında
Soyu dünya üzerinde, sözü tüy düzeninde tükenen diller kadar uzak
Bir katil ki geç kalmasın kasırga provasına
Teni ve bakışları yanık, sesi özgürlük kokar
Bu yüzden bağlılığımı tanıyan ilk kadın..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!