Muharrem Özcan Şiirleri - Şair Muharrem ...

Katedral

Sıradan kentin gotik bir katedral duvarında
bağımsızlığını kazanan kalbin var sevgilim
bayrağı kanlı yeşil
düşüncesi kopan lades kemiği

Koca koridoru ve alfabenin yarısını güvenle geçen katil
Kiliseden aldığı görevi yerine getirmeye can atarken
Yanlışlıkla kimono giydirdiği tanrısı
Elden düşme bir kaderle çıkagelecek
Önce ölümü hazırlayan kare asla gelecek
Ardından umutlanmadan evlat edindiği full rua

“Kadının bacakları yatağının yumuşak kalbidir” inanışıma göre
Libido ölüm döşeğinde olsa bile
Hiçbir seks pozisyonunda
Gerçeğe davetiye gerekmiyor sevgilim!

İlgi odağı bir ölüm töreninde gözlerim

-
Şarabın derin uykusuna bürünmüş sokakta
Pusula katliamıyla yolları kalleşçe yaktılar
Üniforma hududu tuttu karası olmayan gecede
Yer yer kasırga telaşıyla tenimiz kör
Dilimizde en/gebe devrim kızılı

Hüznü ve acıyı bölerken yaşamakla
İğfalindedir rüzgâr soyunuşun, ramak kala
Kılığın ziyanına, nefesime yük kentlerle
Yolun sonsuzluğuna güvenerek
Gök renginde düştüğünde gecenin çarşafına,
Upuzun bir karanlık giydiriliyor ellerine

Klimanjaro’da yalnız olmasak,
Bir sıçrayışta bilinçli cahilliğe erişecektim..

İlkbaharı, elimde bir şırınga gibi tutarak
Şiirin ölüme kapalı tarihiyle dalga geçtim
Yalnızlık müzeleri gözlerime kurulmalı diye geçirirken içimden

sağduyuya davet edildiğimden bu yana
kendimi orada çok yalnız hissediyorsam
belediyelerin sunduğu toplu cinnet törenlerinde kesilmiştir
her yaz kollarım -canımı yakıyor belediye politikaları.
bütün tarifeleri hiçe sayan iletişim şebekelerini andıran
saçlarının yaygın bir hizmet sunuşu

… Ph seviyesi düşük bir zemindeyiz
Fil omzuna benziyor, kaygan…
Sivrisineklere kan ısmarlayan hayvani bir
Sarhoşluk yayılıyor damarlarıma.
Yıldızlar devriliyor, rengârenk saçlarından
İnanmak istemiyorum, şah çekişine…

Biz ateş, pislik, tarih, aşk ve kaybedişle vaftiz edildik..!

Ben kan renginde bir geceysem
Bu koyu yaşam ırmağı aşkın kaynağına giden yolun haritasıdır..

Dinsel isyanların içinde çarpışırdık / -Şubat esir – Mayıs imparatordu-

Bekareti anlamayan biz, dünyanın okşamasına alışacağız!


yeryüzünde ruhların sihri bu ölmek
nahoş bir egzersiz olmalı ayrıca
çam iğnelerinin gölde yüzmesi gibi değil