Ey Mete'nin, Attila'nın, Bilge'nin soyu!
Derin uykundan ne zaman uyanacaksın?
Gök tuğların altındaki gölgenin soyu!
Bu kahpeliğe ne kadar dayanacaksın?
Taçlarının görküne görk kattı krallar,
Ötüken'in sularına kanmadın,
İşveli kızlara kandığın kadar!
Ey vefasız! Türkistan'a yanmadın,
Slav itlerine yandığın kadar!
Bükten ayırdın mı söyle çalıyı?
Ey Tanrım! Koru, yücelt bu milleti,
Birleştir, kardeşten ayrı düşürme!
Üzerimizden sök, al şu gafleti,
Çok düştük tuzağa, gayrı düşürme!
Bize kut ver, biz de sana uyalım,
Feryâdımı duymak sana çok zor mu gelir ki?
Kaçmakla yetindin, beni duymak geri dursun,
Kalbim tamudan hallice, yangın yeri sanki,
Nur çehreni gönder bana; gelsin, beni bulsun!
Ben bir garibandım, sefiliydim bu diyârın,
Hiçbir insan ölmemiş bu yaradan,
"Yaşa, ölme!" demiş yüce yaradan,
"Kurt ulursa denizlerden, karadan"
"Kurtulursun başındaki karadan!"
Bozkurt, bir baş olmadan da yaşarmış,
Bende bir hâl var bugün; çok bitkinim,
Tanrı, rûhumdan elin çekmiş gibi!
Kalkamam, üstümde yorgan, miskinim,
Sanki dünyâdan umut kesmiş gibi!
Defn-i meyyit farz-ı ayndır insana,
Sen sadece sevildin, ben ödedim bedeli,
Eskiler çok hafifmiş; ağır olan bu yükmüş.
Mecnun'a döndün, yeter, ne ararsın be deli!
Leyla kayboldu çölde, çöl evrenden büyükmüş.
Ben hep başucundayım, sen istersen ırak san,
Kamçılar şakladı, zaman atı yol aldı,
Gerisindeki tozları aşıma kattım,
Terkisinden sekti umutlarım, yel aldı,
Irmakların suyunu gözyaşıma kattım!
İçimdeki sübyan izimden gitmez oldu,
Neydi hatırla Ata'nın buyruğu,
"Baş deme belli değilse uyruğu!"
Köpek ağlar acıyorsa kuyruğu,
Okşayıp sevmek zorunda değilsin!
Hak ediyor istikbâlin sonsuzu,
Tanrı Dağ'ın etekleri kar olmuş,
Fahişeler baş kapatıp 'yar' olmuş,
Namussuz konuşmuş adı 'ar' olmuş,
Türk yurdunun enikleri havlamış,
Ataların şanlı ruhu sızlamış!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!