Adını koymadan yazıyorum ben hikayemizi nasıl biter sonu bilmem
Yerine koymadan seviyorum ben sevdim mi hani ömürlük denilen cinsten
Şanına inanma kalbimin onun tüm şaşaası tantanası cahillikten
Eşine az rastlanır bir aşkın üstündeki geçici sarhoşluk etkisinden
Söz söylemeye lüzum var mı üstüne hiç okumadın mı bunu gözlerimden
Ağır seyreden bir hastalık bu yavaş yavaş sinsice derinden ilerleyen
Yaz geçti ama bilirim yine geri gelecek
Aşk bitti ama bilirim o asla dönmeyecek
Her yeni başlangıç elbette ki sonlara gebe
Hiç lafım yok ona ama benim ki çok acı be
Bir küçük umut bıraksaydı bari en azından
Çiçek bozuğu sevimli beyaz lekeli bir yüz
Gerçek olduğu herkesçe biraz şüpheli henüz
Çekmekte olduğu bütün o dertlerden hep halsiz
Sevmekten korktuğu gün gibi açık belli bariz
Yinede ruhunda başlayan büyük bir yangın var
Sabah güneş vururken yüzüme uyandım sen kokulu düşlerden
Aklım karşı dururken kalbime hiç korkmadım seni düşünmekten
Dudağımda aptal bir gülümseme içimde çocuksu bir heves
İyi değilsin bu aralar bir durgunlaştın sanki diyor herkes
Fıkra gibi şaka gibi bir halim var biraz gülünç biraz düşündürücü
Efkarı borç bilirim kalbime ki bende bütün küçük sevinçler ödünçtü
Ne olacak biliyor musun çok sevip hiç söylemeyeceğim
Uzaktan seyredip hep içimden kah ağlayıp kah güleceğim
Renkler yeşilden sarıya dönerken yalnız mevsim mi değişen
İçimden beni alıp giderken sen ben kahrımdan öleceğim
Yada bi ihtimal daha var belki benim kadar sevdiğini göreceğim
En çok istediğim şey bu evet ama bunu senden nasıl isteyeceğim
Garip çok garip ben bitti dedikçe kalp yeniden başlıyor hayata inadına bir aşkla
İçip içip kendine çarpan bi sarhoş gibi sanki hep sonradan geliyor aklı başına
Zehir zemberek sözlerle sövüyor aşka her gece bin tövbe edip bozuyor sabahına
Eminim iyi bir sebebin vardır tüm bunlara dediğimde seni gösteriyor hep bana
Meyillidir kalp acıya zaten bildim bileli üstüne üstüne yürür hep gözü kara
O kadar büyüktü ki yalanların sırf ben değil yerimde kim olsa inanırdı
Ve o kadar uzundu ki kuyrukları bir gün mutlaka birbirine dolanırdı
Bir karar vermem gerekti gerçek bir yalnızlık mı yoksa o meşhur yalanların mı
Ne zarar vereceksin ki daha kalbimden aldıkların yetmedi mi doymadın mı
Bir hasar tespit çalışması yapma vakti şimdi halsiz kalbimde herşeyden önce
Hiç değilse bir kez olsun az da olsa güzel bir şeyler olsun benim de hayatımda
Onca işin derdin arasında bir gülümseme mesela yayılan ömrümün tamamına
Şans denilen bir şey varsa çıkıp gelsin bulsun beni de yeter artık bekledim fazlasıyla
Geciktim zaten yeterince sevdaya yetişir miyim mutlu sonlara dediğim bir anda
Elinle koymuş gibi bulup çıkardın beni içimdeki dipsiz kör karanlık kuyulardan
Kapalı kapkara karanlık hepten bitik yüreğim
Susmalı bu defa yararsız zaten bütün sözlerim
Hayırdır inşallah bir uğursuzluk var yine üstümüzde sanki
Atlatırız kalbim biz neler gördük bu da bir şey mi
Yalnız tek başına hatta yapayalnız geçsin günlerim
İki kişi gördüm ilk kez bugün bu kalbin içinde
Biri sendin biri ben parçalanmış ayrı yerlerde
Ne çok şeyi göze alıp biz olabilmiştik ikimiz oysa
Ne yok yere harcadık aşkı söyle elini kalbine koyda
Aaah yetmiyor mu gücün kendinle yüzleşmeye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!