Muhammet Nacaroğlu Şiirleri - Şair Muham ...

Bir noktanın içindeki zamanda alınan bir soluk gibi yaşamım
Karanlık meçhuliyet celladının ellerinde boğuluyor her anım

Bunca kafa yorulmalarının sonunda koskocaman aciz bir hiçlik
Girdabın tam ortasındaki kurumuş bir dal gibi içimdeki benlik

Mahzun gönül seni istiyor artık
İçimdeki yalnızlık teselli değil
Sensiz şaşkınım bitsin ayrılık
Hasretim sana yalan değil

Bir sen kaldın bir bende

Hiçbir hayalim gerçeğe dönüşmedi
Kaçtığım herşey yakamdan düşmedi
Kadersizlik diye adlandırdım çoğu zaman
İsyanım arşa ulaştı bazı an
Anlayamadığım bir karanlıktı zaman

Ne kadar çaba göstersen de fuzuli
İçimdeki azme darbe vuruyor riya maskesi
Beni yaralayan bu dalevereden sorumlu
Her mutlu yüze kanan yüreğimin saf hevesi

Kimse kimseye benzemiyor

Güzellik; ayrılıkla hasret çektiren muratta
Ayrılık; Bir şahadetin güzelliği uğruna
Şahitlik; yokluğun varlıkta anlam bulmasında
Varlık; Birin aşk uğruna çözdüğü esrarında

Aşk; gecenin karanlığında akan gözyaşında

içimde anlatamadığım bir çoşku var söyleyin neylem
kalmadı ne korku ne kaygı ne elem

ruhum sığmıyor artık bu kafese

kapına gelsem kovsan bile yüzlerimi eşiğine sürsem

sen sen
ben ben
celalen ve cemalen
ruhen ve nefsen

sen sen

Esrarengiz bakışlar her yerde
Bilinmezliğe doğru atılan meçhul adımlar
İzler birbirine karışmış halde

Seninse masum ruhun efkarlı

Sadece sevgimi göstermek istedim
Sevgi kokan ruhumdan görüntülerle
Sense garip manalar verdin tavrıma
Beni herkes gibi gördün
Sahnemin perdelerini kapattın yanlış anlamalarınla

Yine sessizlik vurdu
Yüreğimin en ücra köşesine
Neyleyim bu yeri yurdu
Yalnız ben, söylesene

Gece sesin sessizliğe karışmış