Gözlerinde gündoğumunun huzuru
Ilık bir bahar rüzgarı kollarında
Beyaz saten geceliğinle uzanmış yatıyorsun yanımda
Sabahın tüm şevkati ile
Her sabah yeniden doğarım
Sen yanımda oldukça
kainat dönüyor kutsal döngü içinde
tüm varoluşu kucaklayan rahim
gül kokulu parlak kanatlar kaldırsın bedenini
uzayın boşluk sanılan ışıltısına
sandıklar açıldığı zaman
çığlıklar yükselirken dört bir yandan
soruyorum yaşlı gözlerle yaşlı sevgilime kim diye kapıyı çalan kaldırmıyor dizlerim artık vücudumu sen bak hayatım pencereden bir yabancı diyor birşeyler var ellerinde sor bakalım ne istiyormuş diyorum sesleniyor ama sessiz gidip kapıyı açıyor elinde iki çantayla çıkıyor yukarıya fısıldıyor o ölmüş üzülme çok sevdiğim kız bir zamanlar ve her zaman bana bırakmış kalan eşyalarını
Dağların zirvesinde dinlediğim
Senin şarkıların
Rüzgarların söylediği
Ellerim donarken buzlar altında
Çaldığım tüm şarkılar sana
Kuşların kanatları bende olsa
arandı dokundu anlamaya çalıştı nerede olduğunu zifiri karanlıktı her yer ayağı birşeye takıldı sandelye olabilirdi yürüdü duvarları takip ederek koridorda kapının kolunu buldu açtı salona girdi tökezliyerek dışardan kuş sesleri geliyordu havada sıcaktı balkona çıktı yaşamak güzeldi ona göre karanlıkta karanlık güzeldi çünkü o karanlıktaydı ama aslında kördü
demin farkettiğim birşey var aslında üstünde uzun zamandır düşündüğüm ama yeni farkettiğim ben aslında büyümedim hemde hiç büyümedim küçük bir çocuğum hala oyun oynadım size büyümüş gibi yaptım büyükmüşcülük oynadım kandırdım sizi
sormak istemedim hiç bilmek duymak anlamak
kapattım gözlerimi kararttım
sıktım dişlerimi yürüdüm dondurucu soğuğun alevlerine
itaat ettim efendime ne diyorsa onu yaptım
bir köpek gibi
köpekler itaat ederler bunun için yaratılmışlardır çünkü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!