Yalnızlık üzerime çöktüğü gün
Gün bana ölümü getirdi
Getirdi cehennem ateşlerini
Ateşlerini körüklediler sevdanla
Sevdanla yandım ben
Ben ıssız bir şehirde yapayalnız
Ömrümün dörtte üçü
Bitmeyen bir pazartesi günü
Bekleyerek aydınlandı gökyüzü
Beklenen Vasıta bitirdi ömrümü
Bir bekleyişe hapsolmuşuz
Ömür bitene kadar
Bilinmez duygular içinde
Kaybolmuşuz bir bekleyişte
Rıhtımda bekler martılar
Güneş doğdu
Yıldızlar yine gözden kayboldu
Sabahın renkli sofraları
Yine aceleyle
Ve hırslı bir telaşla
Kuruluyordu
Yaşamadan bilemez insan
Anlayamaz aşkı
Ayrılığı tatmadan bilemez insan
Nasıl insanı öldürdüğünü
Yüreği yanmadan anlamaz insan
Hepimiz güçlü olmak isteriz
Para mülk ve şan bizim olsun
İnsanız nankörüz hepimiz
Sürekli beyhude çabalara koşarız
Gülmeyi, sevmeyi, merhameti
BİR DESTANDIR ÇANAKKALE UNUTULMAZ ÜÇ BEŞ ASIR İLE
ÇANAKKALE UFKUNDA BİR DESTAN YAZILMAZ HİÇBİR KALEM İLE
BİR DESTANDIR ÇANAKKALE GARBIN UFKUNDA VAROLUŞTUR ÇANAKKALE
VAROLUŞTUR HARBIN ORTASINDA ÇANAKKALE
Birgün ölüm gelecek
Fani hayat bitecek
Sevdalın yarin bile gidecek
Belkide zamanla başkasını sevecek
Toprak sana sırdaş olacak
Yüreğe iyi gelen sesler vardır
Sevdayı bulamayan için
Kışın soğuğunu ısıtan vardır
Sevda ateşini tatmayan biri için
Şubat ayında uçan kuşlar vardır
BİR SABAH YİNE ÇAMLARIN ALTINDAYIM
UFUKTAN NAZLI NAZLI DOĞUYOR GÜNEŞ
BİR SABAH YİNE KIRLARDAYIM
ELİMİ UZATSAM YAYLALARA OVALARA UZANACAĞIM
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!