Sen kimsin?
Sarışın mı, esmer mi, kumral mı?
Uğruna şiir yazdığım...
Adını bile bilmediğim,
Sen kimsin?
Söyle bana ey sevgili,
Düşüncemde sen varsı bugün
Sulara günün ilk ışıltısı vurduğu zaman
Dağlara ay ışık verince
Seni GözLeDimm
Uzak diyarlardan
O uzun yolların tozu kalkarken
Aciz bir kulum kapında himmet dilenen,
Rahmetinle yarlıga çok korkuyorum senden…
Ya Rab! Uğursuz geceler çöktü üstüme,
Yağdır rahmetini sağnak sağnak üstüme.
Sana olan sevgim;
Ölçülmez ne dağ ne denizlerle
Ne kainat
Ne de uçsuz bucaksız gökyüzüyle
Sığmaz dünyaya sevgim
Kainata sığmaz
Bu akşam yine hüzün çöktü üzerime,
Her yer soğuk,
Herkes soğuk…
Bir tek sen varsın düşlerimde
Sanki kilit vurulmuş üzerime...
Sevgilim,
Susarak,içten içe başlayan ve ansızın nefes alırken ağzımızdan kaçırdığımız dua kelimelerine benzeyen şeyler dolanıyor dudaklarımda. Seni seviyorum… Seni çok seviyorum…
Duyulmasını istemediğim için değil bu sessizliğim. Yalnız senin yağmurlarında ıslatmak için çabalıyorum. Yalnız senin damla damla gözlerine hissettirebilmek için,bu denli sakince söylüyorum. Seni seviyorum… Seni çok seviyorum…
Hiç olmazsa,
Hatırama değen bir dostum olsun,
Beni unutmayan,
Unutamadığım,
Zor günlerde sığındığım,
Yalnızlıksa eğer bahtım,
Düşlerim seninle süslendi yine
Gündüz hayallerimdesin
Gece ise rüyalarımda
dalar dalmaz uykunun derin diyarlarına
gözlerimi kapatınca dünyaya
sensin karanlığımı aydınlatan..
Akşam olur,
Yine hüzün çöker akşamlarıma
Kayıp bir telaş sarar ruhumu,
Dayanılmaz acılar,
Ağlayan gözler, bırakmaz peşimi
Ben seni beklerim…
lambalar döküldü cinler kuyulara mumlar dibine
sen daha çok beklersin pencerede
lale benimdir, gül ne bana açıyor ne dünyaya
beyler! o yargıç bu mahkumun ta kendisi
sen Samira adında
dişi bir devletsin gözlerin bileniyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!