Sanki Bir Asırdı, Kasıp Kavurdu
Tipiyle, Boranı, Yıkıp Savurdu
Yağan Kar Değildi, İnan Gavurdu
Sadece Anam, Onbeş Gün Oldu
Yirmi İki Aralık, Beş Ocak Arası
Herkes İçin Ayrı Bir Yerin Vardır
Görüp de Ayrılmak, Çok Zordur
Nice Gönüllerde Yanan, Bir Kordur
İyi ki Feth Edildin Güzel İstanbul
Kimi İçin Ekmek Teknesi Oldun
Yaradan Yazmıştı Kaderimizi
Kara Kış Bellemişti Yerimizi
Oynatamaz Olmuştuk Elimizi
Göz Yaşım Dondu Sarıkamış’ta
Ağlamaktan Olmadı Göz Yaşlarım
Canından Can Ver, Acıyla Doğur
Ana Yüreğidir, Sanma ki Soğur
Omzumda Yük, İnan Çok Ağır
Kar Yağdığında, Yanarım Oğul
Kabuk Tutmaz Yaram, Derindir
Deprem öldürmez, sebebi bizleriz
Ders almayız, suçumuzu gizleriz
Yıllar geçer, yine bakar izleriz
Çabuk unuturuz, önem vermeyiz
Müteahhit işçi, hep aynı yolda
Yeşil Alan Kalmadı, Her Taraf Beton Oldu
Doğa Nefessiz Kaldı, Sokaklar Bina Doldu
Çocuklar Oynayamaz, Kalan sadece Yoldu
Doğa Küskün Bizlere, O Bile Şaşı kaldı
O Güzelim Gökyüzü, Sanki Soba Bacası
Geçmişe dön bak, kimler var kimler yok
Sanma ki geriye kalan zaman çok
Birde bakmışsın saçların hepsi ak
Durdurmak mümkün mü? Sandın zamanı
Hoyratça tüm zamanları harcarız
Recep Ayının Yirmi Yedinci gecesi
Cebrail Geldi, Allah’ın Sevgili Kuluna
Zemzem Nakşetti, Kalbine, Ruhuna
Çıkacaklar, Yüce Allah Huzuruna
Burak Adlı Bineğe, Heyecanla Bindiler
Her sabah aynı Güneş doğar üstümüze
Aynı havayı teneffüs ettirir hepimize
Gökyüzü bizim, bulutlar bizim, Ülke bizim
Hepimiz kardeşiz, gerek yok başka söze
Kırlar bizim, bayırlar bizim, dağlar bizim
Sanmaki Mehmedim Ben Yanmam Sana
Aldım Seni Koynuma, Oldum Ben Ana
Her Şeyim Fedadır, Doksanbin Cana
Sarıkamış Konuşuyor, Dağlarıyla
O Günden Beri, Yağamaz Olaydım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!