Veysel'im çalsın hiç durmasın,
Ben dinlerim dost duymasın,
''Hani dost uğruna can verenler?''
Yunus'um yazsın hiç durmasın!
Fuzuli hem-dert yok demiş,
Sen Eyüpsün! Ahmedi misafir edensin,
Himmet eyle bize sen mihmanperversin.
Bizansın kabusu,İslamın kılıcısın.
Müminlerin serdarı,Rasulun ashabısın.
Adım attım türbene,irkildim geldim kendime,
Umut verip bağlayana,
Yarı yolda bırakana,
Ümit veripde susana,
Hakkım helal değil kardeş.
Sözü veripde cayana,
Kaltaban! Gebermeye de yakınsın,
leş olmayada.
Yılanın son çırpınışı,
eşeğin son anırışı.
Melun! Kokuşmaya da hazırsın,
birisi yüzüme yanlışlıkla kar topu attı,
buzlanmış olan kar yüzümü yaktı,
soğuktan gözümden yaş aktı,
aslında yaptığım hataların bir cezasıydı.
Sen bizim gönlümüzde birinci olacaktın amma,
okey masasında dördüncü olmayı seçtin.
Sen bizim soframızda gül şerbeti olacaktın amma,
meyhane sofrasında mey olmayı seçtin.
Neredesiniz kızıl melunlar?
Ağaçlar altında uyuya mı kaldınız?
Neredesiniz ziyankar evlatlar?
Parklarda sarhoş mu kaldınız?
Neyleyim okulu yanımda sen olmayınca?
Neyleyim sohbeti içinde sen olmayınca?
Neyleyim ınstayı hesapta sen olmayınca?
Neyleyim hayatı içinde sen olmayınca?
Bir bir gidiyor çocukluğumun şahitleri,
Kimi kanser,kimi kriz ama hepsi ecel.
Götürme onları ey sareban!
onlar
ağlamamın şahitleri,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!