Muhammed Çiçek, 1997 yılında Erzurum’da doğdu. Erzurum Merkez İmam Hatip Lisesi’nden mezun olduktan sonra İlahiyat Fakültesi’ni bitirdi. Şu an fıkıh alanında yüksek lisans yapıyor ve Diyanet İşleri Başkanlığında görevini sürdürüyor.
Saat bilinmez, geceydi pek karanlık,
Bir sarsıldı Hatay, Maraş yandı ansızın,
Peşinden Malatya, Adıyaman ağladı,
Yalnız değildi, acı düştüğü yeri aşardı.
Vicdanı olan her can titreşti içten,
Bir uyanış gerek bize,
Maziden istikbale iz süren,
Sütçü İmam gibi ilk kurşunu sıkan,
Zulmün önünde dimdik duran.
Bir uyanış gerek bize,
Filistin benim davam-ı aziz,
Siyonist’i boykotta kararımız net ve sarsılmaz biz.
Bize düşman kesildi cümle ecnebi akvam,
Lakin biziz hâlâ, bir avuç Müslimin.
Kudüs boyanmış al kan ile,
İçimde casus bir vesvese var,
Kalabalıklar aldatır, sanma ki kalabalıkta olmak huzurdur.
Bu fani yolculukta, dost bildiklerin gölgeden ibaret,
Zira hakiki yakınlık, yalnız Allah’ladır.
Dünyanın meşgaleleri sardı kalbimizi,
Ne gariptir ki insanlar,
Meydanlara akar futbol için,
Bir gürültüdür yükselir: Gooool!
Alkış tufanı, tezahürat...
Lakin o sahada ter döken ecnebiye,
Bu dünya,
Ne kadar da kıymetsiz,
Kıymetliler bir bir göçer sessiz,
Ne bir feryat duyarız ardlarından,
Ne de döner bir selam ebed yurdundan.
Erteledik vakti,
Kar gibi ömrüden erimiş,
Ne mal ne mülk ne evlat,
Hiçbiri fayda vermemiş.
Şehir, vilayet, kasaba, köy,
Kar yağmış Erzurum’a,
Can memleketime ansızın,
Ne selam verdi güz,
Ne de veda etti yaz.
Bembeyaz, kristal kristal,
Dünyaya dair ne var ne yoksa,
Sarmış dört bir yanımızı,
Her gönülde bir telaş, bir hengâme,
Koşar durur insan: otobüse, dolmuşa, taksiye…
Binerken, inerken…
Bir haber var doğudan, sükunet sarar her yanı,
Ateşkes dediler, ama kalpte hâlâ yangın var,
Yetim gözler hâlâ annesiz, babasız bakıyor,
Bu barış, gerçek midir yoksa aldatmaca mı?
Al sancağım dalgalanır Kudüs semalarında,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!