“Sırdaşın Gölgesinde”
Dost 1:
Yalnız gecelerde bir fısıltı gibi,
Kalbimin kıyısına konarsın sessizce.
Anlar mısın bilmem, ama ben sana söylerim,
Son Kurşun
Sana ait ne varsa;
Fotoğraflar, mektuplar, eski hayaller…
Hepsini bir bir kaldırdım,
Kalbimin raflarına sakladım.
Son Nefesimle Seni Seviyorum
Eğer nefes almakla, seni sevmek arasında
Bir yol ayrımında kalsaydım…
Bilir misin sevgilim,
Ben havadan önce adını seçerdim.
Sonra Ne Oluyor, Biliyor musun?
Sonra ne oluyor, biliyor musun?
Geceyi delip geçen sessizlik,
bir an kalbine dokunuyor.
Yalnızlığın ağır yüküyle
Sonra Ne Oluyor, Biliyor musun?
Sonra ne oluyor, biliyor musun?
Geceyi delip geçen sessizlik,
bir an kalbine dokunuyor.
Yalnızlığın ağır yüküyle
Şairin Son Şiiri Bu”
Şairin son şiiri bu…
Ne bir kitapta yer bulacak,
Ne bir dudakta okunacak.
Bir kalbin en kuytusuna kazınacak sadece,
Söyleyin Gidiyorum (Son Veda)
Uyandırın anamı,
Söyleyin vakit tamam,
Yol uzun, yük ağır,
Belki de dönüşü yok bu akşam.
Susuyorum
Susuyorum,
çünkü kelimelerden yorgunum,
ne söylesem eksik kalıyor,
ne anlatsam yanlış anlaşılıyor.
Teslimiyet
Bir gün, ansızın,
zamanın kapıları aralandı,
ve iki ruh,
yüzyıllardır susan kalbin en derin yankısında
Toprağın Çığlığı
Bir şehir düşün;
Sokaklarında çocuk sesleri olması gerekirken,
Ayakkabısız ayakların yankısı var.
Bir ülke düşün;




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!