Şerefsizliğine
Bir vakitler şerefine kaldırdım kadehi,
Gözlerinde parlayan umutların şarkısına.
Şimdi kupkuru bir masada oturuyorum,
Camın dibinde yalnızlığın tortusuyla.
Sessizce Yüreğime
Sen sadece sana yazdıklarımı okudun,
Kelimelerimin gölgesinde dolaştın,
Satırların arasında saklı kalan
Binlerce nefesin sesini duymadın.
Sessiz Çığlık
Bir kadın vardı, elleri nasırlı,
Ömrü boyunca sevdayla yoğrulmuş,
Her sabah çocuklarının saçlarını okşar,
Kendi acısını içinin en derinine gömmüş.
Sessiz Çığlıklarım
Sessiz çığlıklarım var benim,
Geceye saklanır,
Gündüze dokunmaz…
Gözlerimde biriken ağırlık,
Sevdinmi Sen Beni
Sevdin mi sen beni?
Sevdim peki o zaman neden yüzüstü bırakıp gittin?
Bıraktın beni şehir ışıklarının altında, üryan,
sokak lambalarının solgun gölgesinde.
Sevgine kızgınmısın
“Sevdiğine kızgın mısın?” dediler bana.
“Hayır…” dedim.
Kızgınlık kolaydır aslında,
Kızgınlıkta umut vardır,
Sevgili Olmayalım Biz
Sevgili olmayalım biz,
Adını andığımda içim titresin,
Bir ses duysam sen sanayım,
Yolda yürürken omzuma değen rüzgâr
Şiirlerime İlham Veren Kadın
Şiirlerime ilham veren kadın,
Adını her heceye nakşeden rüzgâr gibi,
Gözlerin ufkuma doğan güneş,
Ellerin kalbime dokunan dua gibi.
Şiir Yüreğin Sırdaşıdır
Şiir, yüreğin sırdaşıdır,
Geceye fısıldanan en derin nefes,
Sessizlikle konuşur,
Kelimelerle ağlar,
Şimdi senin koynunda uyumak vardı
Şimdi senin koynunda uyumak vardı
sessizce nefesini dinleyip, varlığına şükretmek.
Göğsünün ritminde küçük bir dünya,
kademe kademe çöken gecenin yumuşak haritası.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!