**İhanetin Kıyısında**
Bir bıçak sırtıydı adını koyduğun her "seviyorum",
Yarası hâlâ sızlıyor, kanıyor kabuk bağlamış cümlelerim.
Suskunluğun bile ihanet kokuyor şimdi,
Nefes almak, ciğerlerime cam kırığı batırmak...
İKİ KÖR
Dünyada iki kör tanıdım,
Biri beni görmeyen sen,
Diğeri senden başkasını görmeyen ben.
İnancımı Aldınız, Gidin Artık”
İnsanlara inancım kalmadı,
Dilinizde dua, kalbinizde kin varmış meğer,
Bir selamla başlar gibi görünüp,
Bir mızrapla bitirmişsiniz her dostluğu gizliden.
İnsan Gibi Yaşamak
İnsan gibi yaşamak çok mu zor,
Düşünüyorum gecenin sessizliğinde,
Yalnızlıkla sarmaş dolaş,
Ve kendine soruyorum:
İnsan İsem, İmanım Ne Çıkar
Kibirle doluysa gönül sarayım,
İnsan isem, imanım ne çıkar?
Hak’tan uzak ise sözüm, duam İnsan olsam olmasam ne çıkar.
İstanbul Bize Küstü
İstanbul sana bana küstü,
Bir gece vakti sessizce döndü sırtını,
Boğaz’ın hırçın dalgalarına sakladı gözyaşlarını,
Yıldızlar kayboldu camilerin kubbesinde,
İyi Biriydim Ben
Ölene kadar
yalnız yaşamayı tercih edecek kadar
incittiniz beni.
Kadın ( Düyet )
Sen geldin, kalbim tamamlandı,
Eksik bir parça gibiydi, seninle bütünlendi.
Gözlerin dokunduğunda içime,
Çiçek açtı içimdeki en kuru dal bile.
Kadın
Sen geldin, kalbim tamamlandı,
Eksik bir parça gibiydi, seninle bütünlendi.
Gözlerin dokunduğunda içime,
Çiçek açtı içimdeki en kuru dal bile.
Kahretsin seni sevmeyi ağır ödüyorum
Kahretsin seni sevmeyi ağır ödüyorum, kahretsin.
Bir göğün altında, kırık bir saatin tıkırtısında,
adın dilimde bir yara, geceye sızan ışığın çığlığı.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!