Mücahit Işık Şiirleri - Şair Mücahit Işık

Hava ılıman ve açık
Ruhumsa karanlık..
Bülbüle sorsan
Her yer gülistanlık
Kafese koysan
Anlaşırdık...

Dost sandım seni ey dost
Karanlık yüzlü süvari
Serpilmiş tüm yıldızlar
Bekler bende geceyi
Hissiyat denizinde bir soylu alem
Kapkara tüm denizler yıldızların üstünden

Senin de
Ayağının altından
Kaydı mı dünya

Ömür dediğin

Düşündüm de,
Ne çok yaşanmışlıklarım var Nisan da.
Ömür dediğim koca şey
Şubatla Nisan arasında..

Sen gelme
Yürek burkuntum
Yağmurlar gelsin
Gittiğin günkü gibi
Ama sen gelme...

Yazacam sonbaharı
Az kaldı..
Dökülen yaprakları
Kırılan kanatları
Hırçın sokakları
Solan umutları..

Saklı bir tufan
Merdivensiz adam çıkıyor göğe doğru
Sanki heyelan
Sarsıyor beynimden içeri doğru

Hüznüne kapıldım,
Tebessümüne aşkının..
Seni ben sandım.

Öyle ki canımdasın

Şiirimin mürekkebi bitti

Sözler dağıldı hecelerden

Döküldü yüreğimin feri