Mücahit Aras Şiirleri - Şair Mücahit Aras

Kösler vurulur ferman verilir
Dolunayda ulurken hilali bekler çeriler
Elinde pusat ölüme yürüyen yiğitler
Dolunayda ulurken hilali bekler çeriler

Yağı pusu kurmuş ne gam

Nasip olur mu varsam huzura doğru
Ey Nebi şefaat eyle günah doluyum
Senin gibi gül kokar mı Mekke Medine yolu
Ey Nebi şefaat eyle günah doluyum

Düştük hayatın sefasina şeytana uyduk

Dökülür durur kelimeler
Ya gönülden dile ya bakınca göğe
Kalpten kalbe gider sözler
Ya gönülden dile ya bakınca göğe

Umut ekmeği kalbin tek ilacı

Allah'tan başka ilah tanıyana
Davasından gayri derdi olana
Dikeni için gülü soldurana
Mevlana değilim gel diyemem

Günlük keyfî için gönül yıkana

Biz Müslümanız kabul eyvallah
Dönüpte bak hele batıya
Onlarda yok bizdeki hayasızlık
Dönüpte bak hele batıya

Yok diyorum ama öyle değil mesele

Neden kimse sevmedi beni, anne?
Dallarına konan kuşları ürkütmeyen bir ağacın gölgesiydim oysa,
Hiçbir yaprağı yere düşürmeden durdum mevsimlerin ortasında.
Gökyüzü maviye boyandı her defasında, ben hep gri kaldım,

Ben senin gören gözlerin,
Sen benim nefesimsin;
Güneşin doğup battığı yerde,
Seninle anlamlı bir yolculuğa çıkmak isterim.

Birbirimize haritasız, pusulasız,

Her dostum diyene güvenme
Ağyar olur bir pula satar seni
Çiçek verip yüzün gülene
Bağban olur yaralar seni

Hafif hafif eser seher yelleri

El uzattılar Kur'an'a bizi yaktılar
Nerdesin ey ümmeti Muhammed
Yetmedi mi gayri ayrılıklar
Nerdesin ey ümmeti Muhammed

Oyuna gelmeyelim diye diye uyuttun

Ne seni ne kendimi yakmak istemedim
Yandık işte böyle olacağını bilemezdim
Uzaksın diye kalbimden silemezdim
Oldu işte sorma artık neden diye

Bugünlerde gelip geçer elbet