Deli gönül seller gibi çağladın
Bilmem niye hala durulmuyorsun
Her olur olmaza omuz bağladın
Anla artık kıymet verilmiyorsun
Darbeler yedikçe keder kusandın
Düşene vuruyor hersleniyorsun
Garibin sırtından besleniyorsun
Yetime zalimce sesleniyorsun
Ettiğin zulümler yana kalırmı
EYLENİR GEZERSİN SENİNDİR DÜNYA
Her gece rüyanda beni görürdün
Ben senin hayalin düşün olaydım
Her gelip geçenden beni sorardın
En mühim vazifen işin olaydım
Seni usandırmaz sıkmazdım ki hiç
Dünyaya gelirken her insan ağlar
Gözünü açarken güleni var mı
Birer birer ölür yaşayan sağlar
Kalkıp ta kabrinden geleni var mı
Ölüme adaydır doğarken belli
Elin yazdıkları üstüne yazmaz
Gönlünün sözünü yazar bu kalem
Kimseye yaranmak kastına yazmaz
Gönlünde gezeni yazar bu kalem
Eften püften şeyle parlamaz asla
Diktiğin selviler solmuş kuruyor
Kalksanda kabrinden bir baksan emmi
Yaptığın evdeki çamlar çürüyor
Kalksan da kabrinden bir baksan emmi
Köydeki evinin sıvası dökük
Yetmez mi bunca gaflet ne olur uyan kardeş
İblise silah verme toptan da perakende
Kana susamış katil kapıya dayan kardeş
Bir Osmanlı şamarı at kazandırma para kanda
Asrın ebrehesini saldırtma fil üstünde
Değerim olmadı hiçten saydılar
Çaldılar sevgimi aşkta soydular
Moral mi bıraktı bozdu koydular
Beni yüzü gülmez üzgün ettiler
Her kime dost diye uzandı elim
Dostlarım soruyor benden hep soru
Diyorlar ki ulaş neyinden belli
Diyorum tecerin tertemiz duru
Ve buz gibi akan suyundan belli
Sivas la kangalın tam arasında
Perişan halime acımıyorlar
Uzaktan gülüyor düş kırıklarım
Kalbime sıçrayıp acıtıyorlar
Hep onlardan kalan taş kırıklarım
Cümle âlem beni mutlu biliyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!