Muammer Çelik Şiirleri - Şair Muammer Çelik

Ne şarkılar
ne şiirler yazdım
bir fincan kahvenin yanında
ne sigaralar içtim
tekrar tekrar okurken onları
sigaramın markası: Hüzün ve ayrılık

Kim Bu Nova Yıldızları
gibi şiirlerimde patlayan
gönül kapılarımı zorlayan...

Şiirleri bize kalan
O Şairler ki,

1)

Bin yıldır yolunu bir bir beklediğim, sen
Eyy Orta Asya yaylarında yalnız bıraktığım kısrak
Bin yıl daha yolunu bekleyecek olduğum, sen
Eyy Kaşgar dağlarında gözlerimle okşadığım

Dudakların dudaklarıma dokunsa
ateşten bir top oluşur ağzımda
göğüs uçların deler göğsümü
yaşarım sevişmende her mevsimi...

Ya o adamı delip geçen bakışların,

Sırtında ateş gömlek vardı hep
Insanlar arasında cennetteymiş
Gibi gezerdin, dolaşırdın hep
Gözlerinde insana hizmet aşkı
Sistem içindeydin sisteme karşı
Yüreğinde INSAN olmanın cesareti

Yıldızları sönük gecelerde
Gizemli düşüncelere esir kadın, hatun…

Yalnızlığın karanlığında sessiz ve suskun
törpülenmiş şehveti
elinde ecel şerbeti

Dinim İslâm,
Ama Arap değilim
Dilim Türkçe
Ama Çalap değilim…

”Ben Arap’tanım

Unutulmayan, unutulmayacak olan aşkım,
tadın damağımda kalacak olan meşkim,
resmi göz kapaklarımda asılı olan sevgilim,
ardında izin kaldı, eser bıraktığını sanma,
Onlar senin bıraktıkların değil, sakın unutma
onlar kendim için alıkoyduğum değerlerim,

Siyah beyazdı bu dünya
seni tanıyıncaya kadar..!

Boyadım gözbebeklerimi ışıl mışıl senin renklerinle
Işıttım dünyalarımı, gecelerimi renkli renkli bakışınla..!

Deli oldum, divane oldum, günümü yaşamıyorum artik
Haritasını çıkardım kaç defa sana giden yolların

Çizdim yüzüme çizik çizik aşkını, sevgini ve hatta resmini
saçlarıma boyadım alnının aklığını birde yüzünün paklığını
Gel, oku, hat hat, safha safha, çehremdeki geçmişini