Muammer Çelik Şiirleri - Şair Muammer Çelik

sen,
kendi içinde biriken
yeraltı gölüsün
ben
kıvrım kıvrım denize giden
yeraltı ırmağıyım…

Gecede mehtap çeker
denizin içine seni
yağmur yağar
benim gecelerime
sellerim sürükler beni

Kapıları kapatacaklar
yine sabahlar olmayacak bu zindanda
ezanla birlikte kaldıracaklar yarın
asker içtiması gibi dize dize
dizecekler sözcükleri gırtlağıma
ipi kim geçirecek bilmiyorum boğazıma...

Yürüdü dinazor tipli
ikiyüz yıllık fosiller tümeni
çiğnedi kıtaları
kıtalar arası okyanusları

Hirosima'da patladı önce

Ben yalın sevemiyorum
yanında sevda katığı olmadan…

Ben yavan sevemiyorum
yanımda sen olmadan…

Hani sen uçurtmamı
almıştın elimden
göklere salıvermiştin
koparıp yüreğimden…

”uçurtma özgürlük” demiştin

”Gel, gel hadi,
öp şu dudaklarımı, sabahlar olmasın
gel, bak gözlerime, geceler bitmesin
gel, sar beni iyice, mehtaplar batmasın
gel sev, okşa, seviş benimle tüm gece
ki, bitmesin arzularım sana, hiç bitmesin'

Ne olurdu sanki
ter kokunu
içime sindire sindire çekseydim
ve yoklugunda
nefesimde koklasaydım seni…

Ben hep sevginle kaldım,
senden saklı, senden gizli! ...

Gizlediğim sevginin gölgesinde kalan
askımı kara bulutlara verdim,
yağan yağmurda sensizce ıslandım,

Gül geceye bakmaz
istemezse
Gündüz bile açmaz...

Açarsa Yar için açar
Yaren için