Muamma Şiiri - Yavuz Sayın

Delinin kuyuya bıraktığı taş
Bulanı olmadı akıllıların
Gizli bir kudretin yaktığı ataş
Söneni olmadı tutuşanların

Bu akrebin gıpta ettiği zehir
Bu balığın dalıp Öldüğü nehir
Tenhasında mecnun büyüten şehir
Döneni olmadı uğrayanların

Bu Kays ın sahrada bıraktığı iz
Ferhatın demire açtığı dehliz
Kaf denilen dağın ardındaki giz
Çözeni olmadı müneccimlerin

Bu çağlar ardından yankılanan ses
Bu kuru toprağa üflenen nefes
Bülbül figan etti kırıldı kafes
Feryadı dinmedi ağlayanların

Bu ölümsüzlüğü fısıldayan su
Bu gönüle her dem kurulan pusu
Bu Ashab-ı Kehf in uzun uykusu
Miadı dolmadı uyananların

Hallac-ı Mansuru çeken urgana
Yunus biçareyi bürüyen kana
Pervane misali döndü Mevlana
Odu eksilmedi evliyaların

Hira dan alemi kucaklayan nur
Çölleri ''Hu'' diye okşayan yağmur
Bir zerresi düştü parçalandı Tur
Kudreti yetmedi enbiyaların

Bu aklı çarmıha geren bilmece
Bu duraksız bir yol şafaksız gece
Olmuşu üç harfli bir garip hece
Hali perişandır okuyanların...