Mr. Hyde'a Ayin Şiiri - Öteki Ucube

Üzerindeki kar tepelerinden belliydi
Gülmelerin iğreti durduğu saatlerdi
Halbuki tefeci olacaktın aklına
Ölümüne konduracaktın tebessümü yanağına
Olmadı
Tetanoz iğnesinden korkan bir çocuktun çünkü
Elleri kınalı düşlerde
Bir kavanoz muma muhtaç
Yıllar yılı ağlamalarını vasiyet ediyordun
Rehin bıraktığın geleceğine
Yaka paça cennetten atılmışçasına utanç
Sahi neydi bu
Neydi bu paldır küldür kapına dayanan
Kendi rengini arıyordun belki de
Hep ertelenen o sabah alarmlarında
En büyük düşmanını öldürüyordun
Siluetini kaybettiren aynalarda
Dert değil
Senin yerine de b/ağrıma basardım
Bilekleri kesik bir martı da olsam
Avazım çıkmayana kadar
Çünkü senin için
Hiç geçmeyeceğini bildiğin o uçuk gibiydi yaşamak
Yad ellerde
Emanet bedenlerde
Dileniyordun
Ölümü ölümün olan hikayelerden kopup
En duru halinle sarılıyordun
Mabed bellediğin karanlıklara
Ve sonunda da
Uzun yolculuklar diktin aramıza
Yalan yok, korktum
Hem de çok
Lal oldum, ahraz kaldım yanında
"Hep bildiğim gibi" olan birinin
Huysuz bir ördeğe reenkarne oluşuydun çünkü
Ne denirdi ki
Tedirgince öpülen papatyanın
Kimseye eyvallahı da olmazdı
Ziyanı yok
Arafta kalmış "mahrem" bir şiir oluverdin artık
İtibarını yitirmiş sokaklarda
Çıra gibi
Göz göz yanan bir yürek misin bilmem
Ama
İsrafilin şarkısını duyduğunda
Dudakları yakan yeminlerin gelir belki aklına
İki bucak cehennem kurulur yanına