Mithat Yaban Şiirleri - Şair Mithat Yaban

Güneyden esen rüzgâr
mutluluğu taşır
gönlümdeki sevgiye
gözyaşlarımı hüznümü
bütün insanlara

yağsa yağmurlar
suya kavuşup bitse hasret
kucaklaşıp sevgiyle büyüse ürün
dolu dolu olsa ambarlar

görse duysa bir anlasa

Rüştü Devrek'de doğdu
orta öğrenimini
Kastamonu ve Zonguldak 'da
tamamlamaya çalıştı
şiir ve dostları için
İstanbul'a gidip iş tuttu

istersen sana canımı veririm
ben seni Kerem gibi severim
sana kavuşmak için inan
Ferhat gibi dağları delerim

aşkımı aya yıldızlara söylerim

yağmuru yıkarken gönül
dingin ırmaklar akıtır bulutlara
aşk tanrısı girer de araya
ivme kazandırır ışığa

oynaşırken gurupta güneşle deniz

yeşilin toprağa
çatlayan tohumun suya
özlem duyduğu değin
gönlüm sevdaya muhtaç

yeşile bol toprak

güneşi balçıkla sıvamaya kalkmışlar
aydınlıkları karartıp
örümçek ağlarıyla
insanların gözlerini örtmek istemişler
yapamazlar
çıyan gülüşlü

umutlar tükenirken sonbaharda
acılar denizinde çoğalır hüzün
ak gelinlik kaldı dolaplarda

gurbet yürek yakar da
pembe hayaller yok olur

yer yarıldı ansızın
ay çatladı gülerek
dağlar şaha kalktı uyanıp
denizler göklere

özgürlük şarkısı söyledi toplum

-Eşim Özgül'e-

ölümden hiç korkmuyorum
seni yalnız bıraktığıma yanarım
evden götürülürken gülüm
ağlamana nasıl dayanırım