Akarken gözyaşlarım,
Gökkuşağı şahidimdi,
Boyun bükerken,kardelenler,nergisler,
Toprak yer yer yarılmışken,
Açar ellerini toprak ana,
Bir yudum su için,
GİDİYORUM
Gidiyorum...
Gözyaşlarımda,
Boğuluyorsa binlerce ben,
Kara bir mizah gibi,
Yıl 1930,
Kara yağız bir çocuk geldi dünyaya,
Anası Gül senem den, Eleşkirt de,
Göç göç oldu dedem Yahya,
Büyüdü babam Mehmet, Muş Taşoluk köyünde,
En büyük çocuklarıydı Dedem ile Nenemin,
Boyasınlar gökkuşağını çocuklar,
Can rengiyle,
Can rengidir, al rengidir, sevgidir,
Çünkü o tendedir yürektedir,
Uçurulsun uçurtmalar maviliklere,
Özgürlüğün yolu oradadır,
Yıllardan 1973 senesiydi,
Aylardan temmuzun öncesiydi,
Muş tren garıydı,
Sonun başlangıcıydı,
Köhne bir bina,
Paspal peronlar,
Gündüzün rengi mavidir,
Gecenin rengi siyah,
Aşka senfonidir hemde güzergah,
Siyahlar içindeki cevher de siyah,
Siyah bir mabettir fani alemde,
Tanrıya giden yolda Kabe de siyah,
Bak yine geldi sonbahar,
Hazan lar düşmekte,
Birer birer toprağa,
Bulutlar kapladı,
Göğün maviliğini,
Saklandı Güneş,
Aşk içimde üşürken,
Gönül defterini yakmakmı gerek,
Çöl bile yakmadı,
Mecnunu Leyla için,
Aslı için,
Keremi yakmakmı gerek,
çok güzel bir şiir